وقتی سکوت جهان، بلندترین فریاد درد می‌شود؛

بیانیه «انجمن ندای نوین زن افغان» در روز جهانی حقوق بشر

انجمن ندای نوین زن افغان در روز جهانی حقوق بشر با انتقاد از سکوت جامعه جهانی، محرومیت زنان و دختران افغانستان از آموزش، کار و زندگی آزادانه را برجسته ساخت. این انجمن تأکید کرد که حقوق بشر زمانی معنا دارد که زنان افغانستان نیز انسان شمرده شوند و خواستار اقدام عملی و الزام‌آور برای حمایت از شهروندان افغانستان شد.

«انجمن ندای نوین زن افغان» در بیانیه‌ای به مناسبت روز جهانی حقوق بشر، با اشاره به محرومیت زنان و دختران افغانستان از حقوق اساسی، سکوت جامعه جهانی را نقد کرده و خواستار اقدام عملی برای حمایت از شهروندان افغانستان شد.

روز جهانی حقوق بشر بار دیگر فرصتی شد تا ارزش‌های کرامت، آزادی و برابری انسان یادآوری گردد. اما در همین روز، میلیون‌ها زن و دختر افغانستان پشت دروازه‌های بستهٔ مکاتب، دانشگاه‌ها و ادارات ایستاده‌اند و فراموش‌شدن‌شان را با تمام وجود حس می‌کنند.

بیانیه انجمن ندای نوین زن افغان تأکید می‌کند که در سرزمینی که زمانی امید آزادی و مشارکت زنان جوانه زده بود، امروز حق آموزش جرم شمرده می‌شود، حق کار تهدید امنیتی تلقی می‌گردد و حق زندگی آزادانه به رؤیایی دور بدل شده است.

زنان افغانستان نه‌تنها از حقوق انسانی محروم شده‌اند، بلکه حذف سیستماتیک آنان از عرصه اجتماعی به‌عنوان یک سیاست هدفمند جریان دارد.

این انجمن پرسشی اساسی را مطرح کرده است: آیا نظام حقوق بشر توانسته نقشی واقعی برای زنان و مردم افغانستان ایفا کند؟ پاسخ آن‌ها صریح است؛ حقوق بشر به‌عنوان یک ارزش جهانی پذیرفته شده، اما به‌عنوان ابزار عملی برای حمایت از شهروندان افغانستان هنوز ناکام مانده است.

گزارش‌ها و نشست‌ها برگزار شد، قطع‌نامه‌ها صادر شد، اما قفل مکاتب باز نشد و آینده دختران روشن نگردید.

با وجود این تاریکی‌ها، انجمن ندای نوین زن افغان بر امید و مقاومت زنان افغانستان تأکید دارد. آنان خاموش نشده‌اند، شکسته نشده‌اند و با شجاعت از حق خود برای دیده‌شدن و شنیده‌شدن دفاع می‌کنند.

این انجمن یادآور می‌شود که حقوق بشر زمانی معنا دارد که زنان افغانستان نیز انسان شمرده شوند؛ هیچ صلحی بدون حضور زنان مشروعیت ندارد و هیچ جامعه‌ای بدون آزادی زنانش به توسعه نمی‌رسد.

در بیانیه، از جامعه جهانی و سازمان‌های حقوق بشری خواسته شده است که نقض حقوق زنان در افغانستان را یک بحران جهانی بدانند، از سکوت بیرون آیند، حمایت عملی از زنان و فعالان افغانستان را در دستور کار قرار دهند و مکانیسم‌های حقوق بشری را از حالت تشریفاتی به ابزارهای الزام‌آور تبدیل کنند.

انجمن ندای نوین زن افغان در پایان پیام روشنی ارائه کرده است: زنان افغانستان ممکن است از درس محروم شوند، اما از دانایی نه؛ ممکن است دروازه‌ها بسته شوند، اما صدای آنان خاموش نخواهد شد؛ ممکن است حضورشان محدود گردد، اما اراده‌شان هرگز شکستنی نیست.

این انجمن با امید و استقامت تأکید می‌کند که آینده‌ای روشن تنها زمانی ممکن خواهد شد که هیچ زن افغانستان دوباره قربانی فراموشی و تبعیض نگردد.