نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
طالبان تجهیزات شفاخانه محمدعلی جناح را از غرب کابل به شرق این شهر منتقل کردند؛ شهروندان محل این اقدام را تبعیضآمیز و غیرانسانی خواندهاند. وزارت صحت عامه تحت کنترل طالبان روند انتقال تجهیزات و پرسونل شفاخانه دولتی محمدعلی جناح را از منطقه دشتبرچی کابل آغاز کرد.
این شفاخانه که با هزینه ۲۴ میلیون دالر توسط دولت پاکستان ساخته شده و در سال ۱۳۹۸ افتتاح گردید، تنها مرکز درمانی مجهز در غرب کابل بود که روزانه صدها بیمار از ولایتهای مختلف به آن مراجعه میکردند.
منابع رسمی طالبان دلیل این انتقال را «ساختوساز سرک» در مسیر شفاخانه عنوان کردهاند، اما ساکنان محل این توضیح را ناکافی و غیرقابل قبول دانستهاند.
به گفته یکی از باشندگان محل: «این تصمیم بازی با جان مردم است؛ ما سالها قربانی تبعیض بودهایم و حالا حتی حق درمان هم از ما گرفته میشود».
بر اساس گزارشها، بخشهای جراحی عصاب و ارتوپیدی این شفاخانه به ساحه ارزانقیمت در شرق کابل منتقل شده و قرار است با شفاخانه احمدشاه بابا ادغام شود.
در نامهای رسمی که از سوی نمایندگان مردم غرب کابل به وزارت صحت طالبان ارسال شده، آمده است: «این شفاخانه نهتنها برای غرب کابل، بلکه برای بیماران سراسر کشور حیاتی است؛ لطفاً در تصمیم خود تجدید نظر کنید».
فعالان مدنی این اقدام را ادامه سیاستهای تبعیضآمیز علیه مناطق هزارهنشین دانسته و هشدار دادهاند که «چنین رفتارهایی در حافظه جمعی مردم باقی خواهد ماند و عاملان آن روزی در برابر عدالت پاسخگو خواهند بود».
وزارت صحت عامه طالبان تاکنون در مورد زمان آغاز فعالیت شفاخانه در مکان جدید و جایگزینی خدمات درمانی در غرب کابل اظهار نظر رسمی نکرده است.
پیشتر نیز در سال ۱۴۰۰، طالبان شفاخانه ۵۰ بستر دشتبرچی را به دلیل کمبود بودجه تعطیل کرده بودند؛ اقدامی که با اعتراض گسترده کارکنان و مردم مواجه شد.
انجمن ندای نوین زن افغان در بیانیهای به مناسبت روز جهانی محو خشونت علیه زنان اعلام کرد که محرومیت و حذف زنان به سیاست رسمی بدل شده است. این انجمن با تأکید بر ایستادگی زنان در برابر تبعیض، تعهد داد صدای آنان را به جهان برساند و برای بازگرداندن حقوق پایمالشده همکاری گسترده کند.
دولت در تبعید افغانستان در بیانیهای به مناسبت روز جهانی مبارزه با خشونت علیه زنان، خشونت ساختاری علیه زنان را «جنایت علیه بشریت» خواند و خواستار اقدام فوری جامعه جهانی شد.
در سرزمینی که نبوغ میروید اما تحمل اندیشه ریشه نمیدواند، مهاجرت فکری بدل به سنتی تاریخی شده است؛ از ابنسینا تا صدیق افغان، مسیر اندیشه در افغانستان اغلب از تبعید میگذرد، نه از پذیرش.
بانو لینا روزبه حیدری، خبرنگار، نویسنده و تحلیلگر سیاسی افغانستانی، در آستانه چهارمین سالگرد رژیم طالبان، با نگاهی انتقادی و مستند، عملکرد این گروه را در حوزههای مختلف بررسی کرده و آن را مجموعهای از ناکامیهای داخلی، سرکوب اجتماعی و انزوای بینالمللی توصیف میکند. در تحلیل بانو حیدری، حذف زنان از اجتماع یکی از برجستهترین […]
https://shorturl.fm/dhNFI