نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در پی تصمیم دولت نروژ مبنی بر واگذاری بخشی از مسئولیت‌های کنسولی به گروه طالبان، بیش از ۳۰ نهاد مدنی، انجمن‌ها و فعالان حقوق زنان، اعتراضات گسترده‌ای را ابراز کرده‌اند.
این گروه‌ها با انتشار بیانیه‌ای مشترک، این اقدام را گامی خطرناک به‌سوی مشروعیت‌بخشی به طالبان و نقض آشکار حقوق بشر دانسته‌اند.
در بیانیه‌ای که نسخه‌ای از آن به دست منابع رسیده است، امضاکنندگان تأکید کرده‌اند که این تصمیم، به‌ویژه با توجه به سابقه حقوق بشری طالبان، می‌تواند زمینه‌ساز به‌رسمیت شناختن تدریجی این گروه در سطح بین‌المللی شود. به باور این نهادها، واگذاری مسئولیت‌های کنسولی به طالبان در عمل، به‌معنای گشودن دروازه‌ای رسمی برای ورود یک گروه سرکوبگر به عرصه دیپلماسی جهانی است.
نهادهای معترض با اشاره به سرکوب حقوق زنان و نقض گسترده حقوق بشر توسط طالبان، این گروه را فاقد مشروعیت قانونی و سیاسی دانسته و از دولت نروژ خواسته‌اند که هرچه سریع‌تر تصمیم خود را بازنگری کند. فعالان حقوق زنان در تبعید، با اشاره به تجربه‌های تلخ خود از ظلم طالبان، به‌شدت این اقدام را محکوم کرده‌اند و آن را تهدیدی برای از دست رفتن صدای زنان افغان می‌دانند.
در این بیانیه، چهار درخواست مشخص از دولت نروژ مطرح شده است: توقف فوری واگذاری مسئولیت‌های کنسولی به طالبان، ارائه خدمات کنسولی از طریق نهادهای غیرسیاسی، مشارکت دادن جامعه مهاجر و نهادهای مدنی در تصمیم‌گیری‌ها و تأکید بر پایبندی به اصول حقوق بشر، به‌ویژه حقوق زنان. زنان معترض در پایان تأکید کرده‌اند که نروژ نباید در برابر سرکوبگری‌های طالبان سکوت کند و از دولت این کشور خواسته‌اند که به تعهدات بین‌المللی خود پایبند بماند و در کنار قربانیان نقض حقوق بشر، نه در کنار عاملان آن، قرار گیرد.
طالبان حمله اسرائیل به دفتر سیاسی حماس در دوحه را «وحشیانه» و ناقض اصول انسانی خواند. این گروه خواستار توقف فوری تجاوزات و احترام به حاکمیت کشورها شد.
در ۷ سنبله ۱۴۰۴، دبیر شورای امنیت روسیه در مقاله‌ای منتشرشده در روزنامه دولتی روسیسکایا گازتا اعلام کرد که اقدامات گروه طالبان در زمینه مبارزه با مواد مخدر بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد و تفاوت محسوسی با گذشته نداشته است. او هشدار داد که کاهش تولید تریاک در افغانستان به معنای توقف قاچاق نیست، بلکه […]
پژوهش تازه دانشگاه کمبریج نشان می‌دهد که طالبان در چهار سال گذشته بیشترین موارد نقض کنوانسیون‌های بین‌المللی حقوق بشر را مرتکب شده‌اند؛ از محدودیت‌های شدید بر زنان گرفته تا شکنجه و بازداشت منتقدان.
در اسلام‌آباد، پایتخت پاکستان، بیش از ۲۰۰ خانواده پناهجوی افغانستانی پس از اخراج از محل سکونت‌شان، در پارک‌های عمومی اطراف دفاتر دولتی خیمه‌های اعتراضی برپا کرده‌اند. این خانواده‌ها که شامل زنان باردار، کودکان خردسال و سالمندان‌اند، در شرایط دشوار و بدون دسترسی به خدمات اولیه زندگی می‌کنند.
دیدگاه بسته شده است.