نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
دبیرکل سازمان ملل میگوید از روزی که دختران از رفتن به مکتب در افغانستان منع شدهاند، دو سال گذشته است. او محرومیت دختران و زنان را از آموزش «یک نقض غیرقابل توجیه حقوق بشر» خواند. گوترش از طالبان خواست که «اجازه» بازگشایی دبیرستانهای دخترانه را بدهند. طالبان پس از بازگشت به قدرت در سال ۲۰۲۱، […]
دبیرکل سازمان ملل میگوید از روزی که دختران از رفتن به مکتب در افغانستان منع شدهاند، دو سال گذشته است. او محرومیت دختران و زنان را از آموزش «یک نقض غیرقابل توجیه حقوق بشر» خواند. گوترش از طالبان خواست که «اجازه» بازگشایی دبیرستانهای دخترانه را بدهند.
طالبان پس از بازگشت به قدرت در سال ۲۰۲۱، در اولین ترم خزانی آغاز مکاتب، تنها به مکاتب دخترانه ابتدائیه اجازه بازگشایی دادند. آنهها مکاتب دخترانه متوسطه، لیسه و دانشگاهها را بستند و تا هنوز بازگشایی نکردهاند.
آنتونیو گوترش در ایکس یادآوری کرده که «دوشنبه [۱۸ سپتامبر] دو سال از ممنوعیت حضور دختران در مکاتب متوسطه میگذرد» او این دستور طالبان را «یک نقض غیرقابل توجیه حقوق بشری» دانسته است که «صدمات طولانیمدت» را به افغانستان وارد میکند.
مقامهای طالبان بارها تاکید کردهاند که مدارس دخترانه را «موقتا تعلیق» کردهاند تا شرایط تحصیل بنا به ارزشهای اسلامی و سنتی این کشور را فراهم کنند.
هبت الله آخوندزاده، رهبر گروه طالبان فرامین تعلیق آموزش و کار زنان و دختران را صادر کرده است. او اکنون در قندهار مستقر است و خود را از دید رسانهها پنهان نگه میدارد.
در حالی که جاپان نخستوزیر زن انتخاب میکند، میلیونها دختر در افغانستان حتی از حق رفتن به مکتب محروماند. این تضاد، شکاف دردناکی میان پیشرفت و عقبماندگی در آسیا را نشان میدهد. سکوت کشورهای همسایه و بیعملی جهانی، طالبان را جسورتر کرده و زنان کشور را به قربانیان سیاستهای افراطی بدل ساخته است.
درگیریهای مرزی میان طالبان و پاکستان که از روزهای گذشته در چندین ولایت افغانستان آغاز شده، اکنون با حمله سنگین به اسپینبولدک وارد مرحلهای خونین شده است. طالبان از کشته شدن ۱۲ غیرنظامی و زخمی شدن بیش از ۱۰۰ تن خبر دادهاند. این تحولات نشانهای از شکاف عمیق در مناسبات امنیتی دو کشور است.
یازدهم اکتوبر، روز جهانی دختر است؛ روزی برای تجلیل از امید، آموزش و توانمندی. اما در افغانستان، این روز به نمادی از محرومیت، سکوت و مقاومت بدل شده است. میلیونها دختر پشت درهای بستهی مکاتب و دانشگاهها، از ابتداییترین حقوق انسانی خود محروماند نه بهدلیل جنگ، بلکه بهدلیل سیاستی که از آگاهی میترسد. در سرزمینی […]
یونیسف و یونسکو در گزارشی تازه هشدار دادهاند که میلیونها کودک افغانستانی با وجود حضور در مکتب، مهارتهای پایهای خواندن و نوشتن را یاد نمیگیرند. این بحران آموزشی، ناشی از کمبود آموزگار، ضعف زیرساختها و محدودیتهای آموزشی است و نسل آینده افغانستان را با خطر محرومیت از تحصیل و فرصتهای شغلی روبهرو کرده است. کارشناسان آن را یک «فقر یادگیری» گسترده میدانند.
دیدگاه بسته شده است.