نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
دبیرکل سازمان ملل میگوید از روزی که دختران از رفتن به مکتب در افغانستان منع شدهاند، دو سال گذشته است. او محرومیت دختران و زنان را از آموزش «یک نقض غیرقابل توجیه حقوق بشر» خواند. گوترش از طالبان خواست که «اجازه» بازگشایی دبیرستانهای دخترانه را بدهند. طالبان پس از بازگشت به قدرت در سال ۲۰۲۱، […]
دبیرکل سازمان ملل میگوید از روزی که دختران از رفتن به مکتب در افغانستان منع شدهاند، دو سال گذشته است. او محرومیت دختران و زنان را از آموزش «یک نقض غیرقابل توجیه حقوق بشر» خواند. گوترش از طالبان خواست که «اجازه» بازگشایی دبیرستانهای دخترانه را بدهند.
طالبان پس از بازگشت به قدرت در سال ۲۰۲۱، در اولین ترم خزانی آغاز مکاتب، تنها به مکاتب دخترانه ابتدائیه اجازه بازگشایی دادند. آنهها مکاتب دخترانه متوسطه، لیسه و دانشگاهها را بستند و تا هنوز بازگشایی نکردهاند.
آنتونیو گوترش در ایکس یادآوری کرده که «دوشنبه [۱۸ سپتامبر] دو سال از ممنوعیت حضور دختران در مکاتب متوسطه میگذرد» او این دستور طالبان را «یک نقض غیرقابل توجیه حقوق بشری» دانسته است که «صدمات طولانیمدت» را به افغانستان وارد میکند.
مقامهای طالبان بارها تاکید کردهاند که مدارس دخترانه را «موقتا تعلیق» کردهاند تا شرایط تحصیل بنا به ارزشهای اسلامی و سنتی این کشور را فراهم کنند.
هبت الله آخوندزاده، رهبر گروه طالبان فرامین تعلیق آموزش و کار زنان و دختران را صادر کرده است. او اکنون در قندهار مستقر است و خود را از دید رسانهها پنهان نگه میدارد.
گاهی زندگی درهایش را بیرحمانه میبندد؛ درست همانجا که خیال میکنی همهچیز تمام شده، نوری از جایی دور پیدا میشود. روایت حمیدی، قصهٔ دختریست که از پشت پنجرههای بستهٔ مکتب، دوباره راهی به سوی روشنایی یافت؛ راهی که با گوهرشاد بیگم آغاز شد و امید را به قلبش برگرداند.
این گزارش تحلیلی با استناد به روایتهای میدانی، شهادت خانوادهها و یافتههای نهادهای حقوق بشری نشان میدهد سیاستهای طالبان چگونه با گسترش تنبیه بدنی، حذف معلمان زن و ایدئولوژیکسازی آموزش، نظام آموزشی را تضعیف کرده و سلامت روان، امنیت و آینده تحصیلی کودکان در افغانستان را با بحرانی عمیق روبهرو ساخته است.
روایت مقدس قربانی، دختر هفدهسالهای از افغانستان، سفری است از دل روزهایی که ترس و ناامنی بر زندگی کودکان سایه انداخته بود. این حکایت، نه صرفاً بازگویی خاطرات یک نوجوان، بلکه تصویری زنده از مقاومت نسل دخترانی است که در میان محدودیتها، رؤیاهایشان را زنده نگه داشتهاند و با امید، راه خود را در تاریکی جستوجو میکنند.
بسته شدن مکاتب دخترانه در افغانستان، هزاران نوجوان را از حق آموزش محروم کرد و آینده آنان را در ابهام فرو برد. «روشنایی در مسیر من» روایت صادقانه مینه حمیدی، نویسنده جوان افغانستانی و شاگرد مکتب آنلاین گوهر شاد بیگم، از تجربه محرومیت آموزشی، مقاومت خاموش دختران و بازگشت دوباره به مسیر یادگیری در شرایط دشوار است.
دیدگاه بسته شده است.