نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
به گزارش شانا به نقل از ایرنا؛ یک منبع امنیتی گفت که کوهستانی ساعت ۵ عصر امروز پنجشنبه با برادرش در این حادثه در روستای «دهنو» ولایت کاپیسا کشته شدند. این منبع افزود که کوهستانی از کابل به زادگاه خود دهنو رفته بود که ترور شد. وزارت داخله ترور کوهستانی را تأیید اما اعلام کرد […]
به گزارش شانا به نقل از ایرنا؛ یک منبع امنیتی گفت که کوهستانی ساعت ۵ عصر امروز پنجشنبه با برادرش در این حادثه در روستای «دهنو» ولایت کاپیسا کشته شدند. این منبع افزود که کوهستانی از کابل به زادگاه خود دهنو رفته بود که ترور شد. وزارت داخله ترور کوهستانی را تأیید اما اعلام کرد که برادر او در تیراندازی افراد مسلح سوار بر موتورسیکلت، زخمی شده است. تاکنون گروهی مسئولیت این اقدام تروریستی را نپذیرفته است. فرشته کوهستانی چندی پیش از تهدیدهای جانی علیه خود پره برداشته بود. این فعال عرصه حقوق زنان در ۱۳ دسامبر در صفحه شخصی فیسبوک نسبت به عدم همکاری نهادهای امنیتی در تأمین امنیت جان خود اعتراض کرده بود. وی در این راستا از معاون نخست اشرف غنی درخواستهایی داشت. این درحالی است که یوسف رشید، رییس اجرایی بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه افغانستان (FEFA ) نیز صبح دیروز چهارشنبه در کابل ترور شد. یوسف رشید علاوه بر ریاست اجرایی بنیاد انتخابات آزاد و عادلانه افغانستان، یکی از فعالان جامعه مدنی در کابل نیز بود.
ترور جنرال اکرامالدین سریع در ایران موجی از واکنشها را در میان نهادهای مدنی افغانستان برانگیخت. سازمان رزمندگان افغانستان با انتشار بیانیهای این رویداد را محکوم کرده و آن را بخشی از ناامنیهای فرامرزی دانست. در این بیانیه بر ضرورت بررسی دقیق، شفافسازی ابعاد حادثه و پیگرد عاملان تأکید شده و با خانواده قربانیان ابراز همدردی شده است.
آلودگی هوای کابل بهدلیل استفاده از سوختهای غیرمعیاری، گسترش بیبرنامهٔ شهر و نبود مدیریت محیطزیستی، به بحرانی جدی و تهدیدکنندهٔ سلامت عمومی تبدیل شده است. این وضعیت هزاران کودک، سالمند و بیمار را در معرض بیماریهای تنفسی و قلبی قرار داده و اگر اقدام فوری صورت نگیرد، آیندهٔ صحی جامعه با پیامدهای سنگین روبهرو خواهد شد.
بانو فروغ، دانشجوی خبرنگاری خبرگزاری شانا، در روایت خود از قطع اینترنت، تجربهای شخصی را به یک درد جمعی پیوند میزند. او نشان میدهد که خاموشی ناگهانی شبکهها برای دختران افغانستانی تنها یک مشکل فنی نیست، بلکه بازتاب همان زخم بسته شدن مکاتب و دانشگاههاست؛ زخمی که امید آموزش و آینده روشن شهروندان افغانستان را در تاریکی فرو میبرد.
خیابانهای کابل، پس از چهار سال سلطه طالبان و سرکوب مداوم زنان، شاهد یک «انقلاب شادمانی» بود. هزاران زن و مرد در استقبال از قهرمانان فوتسال، قوانین سختگیرانه تفکیک جنسیتی را به چالش کشیدند و با حضور مختلط و پایکوبی، اراده جمعی برای آزادیهای سلبشده را فریاد زدند.
دیدگاه بسته شده است.