نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
روبرتا متسولا، رئیس پارلمان اروپا، میگوید که طالبان میخواهند زنان نامرئی باشند.
به گفته او، پس از گذشت ۱۵ ماه از سقوط حکومت قبلی و تسلط گروه طالبان، زنان به طور فزایندهای از زندگی عمومی کنار گذاشته شدهاند و از ورود آنان به فضاهای عمومی جلوگیری میشود.
وی میگوید که با وجود وعدههای اولیه برای حمایت از حقوق زنان، پیشرفتی که طی سالها به دست آمده بود در حال از بین رفتن است. خانم متسولا گفت: «طالبان میخواهند که زنان نامرئی باشند؛ اما ما میخواهیم که آنها شکوفا شوند.»
وی در ادامه افزود: «تا زمانی که آنها (زنان) بتوانند جایگاه شایسته خود را در جامعه بازیابند، ما به تقویت صدایشان ادامه خواهیم داد.»
این در حالی است که زنان معترض در افغانستان، بارها از نهادهای مدافع حقوق بشر، کشورها و سازمانهای بینالمللی بهعلت موضع منفعل آنان در برابر فشارها و محدودیتهای گروه طالبان انتقاد کردهاند.
در کشوری که حقیقت زیر خاکستر سکوت دفن شده، سازوکار تحقیقاتی مستقل، فانوس راه عدالت است. هر سند ثبتشده، نهتنها ابزار دادخواهی، بلکه سپری در برابر تحریف تاریخ و تطهیر جنایت است. این سازوکار، صدای قربانیان را زنده نگه میدارد و جهانیان را به یادآوری مسئولیتشان در برابر رنج مردم افغانستان فرا میخواند.
فدراسیون بینالمللی مدافعین حقوق بشر در تبعید، در واکنش به تصویب قطعنامه شورای حقوق بشر سازمان ملل متحد مبنی بر ایجاد سازوکار مستقل حقیقتیاب برای افغانستان، این اقدام را «گامی مهم در مسیر عدالت، پاسخگویی و احقاق حقوق قربانیان» خواند و بر اهمیت آن در شرایط بحرانی کنونی تأکید کرد.
او با اشاره به وضعیت بحرانی انسانی، اقتصادی و سیاسی افغانستان، خواستار تعهد جمعی کشورهای اسلامی برای حفظ ثبات و حمایت از مردم این کشور شد. همچنین با قربانیان زلزله اخیر در شرق افغانستان ابراز همدردی کرد و بر ضرورت گفتوگوی معنادار میان کشورهای عضو تأکید ورزید. قطر که اکنون به یکی از مراکز اصلی […]
در پی ممنوعیت کار زنان توسط طالبان در تاریخ ۲۴ دسامبر ۲۰۲۲، کمیساریای عالی سازمان ملل متحد در امور پناهندگان ناگزیر شد کارمندان زن خارجی را جایگزین زنان در مرکز توزیع کمک نقدی کابل کند؛ اقدامی اضطراری که پیامدهای اجتماعی، انسانی و سیاسی گستردهای دارد.
دیدگاه بسته شده است.