مرگ یکی مشهورترین هنرپیشه‌های کهن‌سال سینما
به گزارش شانا به نقل از العربیه؛ پسر داگلاس در این بیانیه، او را «یک اسطوره و ستاره‌ای درخشان و بازیگری متعلق به دوران طلایی سینما خواند که سال‌های طلایی عمرش را نیز در آن دوران سپری کرد.»
داگلاس در ۹۰ فیلم از آثار ماندگار هالیوود بازی کرد که اکثر آن‌ها از بهترین‌های هنر هفتم به شمار می‌آید به‌خصوص «اسپارتاکوس» در سال ۱۹۶۰ که داستان برده‌ای را به تصویر کشید که جنبش بردگان را در برابر سطوت و بیدادگری امپراتوری روم رهبری کرد و در سرانجامی تلخ به صلیب آویخته شد.
داگلاس آمریکایی روسی‌تبار با نام اصلی ایسور دانیلویچ در اواخر سال ۱۹۱۶ متولد شد و دوران کودکی توأم با فقیر خود را به همراه پدر و مادر و ۶ خواهر مهاجر خود در ایالات متحده سپری کرد.
«عشق عجیب مارتا ایورس» در سال ۱۹۴۶ اولین فیلمی بود که کرک داگلاس در کنار باربارا استانویک هنرپیشه فقید آمریکایی در آن ظاهر شد. استانویک در سال ۱۹۹۰ در سن ۸۲ سالگی درگذشت. پس از فیلم بود که درهای شهرت به روی وی گشوده شد تا جایی که فیلم‌هایش در دهه پنجاه و شصت میلادی بیشترین فروش را داشتند.
کرک داگلاس در نقش‌های داستانی پرهیجان و درام و همچنین در فیلم‌های وسترن و جنگی، خوش درخشید و کارنامه هفتادساله‌ای از بازیگری موفق و مشهور را ارائه داد.
کرگ داگلاس، اصالتاً یهودی بوده و از دو همسر خود دارای چهار پسر شد. وی بعد از ایفای نقش برجسته خود به‌عنوان قهرمان بی‌رحم بوکس در فیلم «قهرمان» محصول۱۹۴۹ به شهرت دست یافت و برای اولین بار نامزد دریافت جایزه اسکار بهترین هنرپیشه شد.
«مرد جوانی با شیپور» یکی از نخستین فیلم‌هایی بود که داگلاس در سال ۱۹۵۰ در کنارلورن باکل و دوریس دی، به ایفای نقش پرداخت. او برای دومین بار نامزد دریافت اوسکار برای نقش اصلی خود در فیلم «بد و زیبا» (۱۹۵۲) گردید و نامزدی سوم داگلاس برای بازی در نقش ون گوگ، نقاش فقید هلندی در سبک امپرسیونیسم در فیلم «شور زندگی» بود.
داگلاس جایزه اسکار را برای همه فعالیت‌های هنری خود دریافت کرد و همچنین برنده مدال آزادی شد که از سوی ریاست جمهوری اعطا می‌شود. وی ده رمان و خاطرات خود را به رشته تحریر درآورده و در رده هفدهم فهرست «موسسه فیلم آمریکایی» به‌عنوان یکی از بزرگ‌ترین اسطوره‌های سینمای کلاسیک هالیوود، قرار دارد.بعد از نجاتش از حادثه سقوط بالگرد در ۱۹۹۱ و سکته مغزی در ۱۹۹۶ ، مسیر زندگی داگلاس تغییر کرد و گونه‌ای زیست معنوی و دینی و انزوا را در پیش گرفت و به‌ندرت، ظهور و بروزی علنی داشت.
