نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
یک فعال حقوق زنان و خبرنگار اهل افغانستان در گفتوگوی اختصاصی با «آناتولی» در کابل به مشکلات همکارانش در این کشور پرداخت. زلما خروتی، فعال حقوق زنان و خبرنگار اهل افغانستان در گفتوگوی اختصاصی با خبرنگار آناتولی در کابل به مشکلات همکارانش در این کشور پرداخت. وی افزود: خود بنده همواره تهدید به مرگ شدهام. […]
یک فعال حقوق زنان و خبرنگار اهل افغانستان در گفتوگوی اختصاصی با «آناتولی» در کابل به مشکلات همکارانش در این کشور پرداخت.
زلما خروتی، فعال حقوق زنان و خبرنگار اهل افغانستان در گفتوگوی اختصاصی با خبرنگار آناتولی در کابل به مشکلات همکارانش در این کشور پرداخت. وی افزود: خود بنده همواره تهدید به مرگ شدهام. به همین دلیل مجبور شدم شغلم را کنار بگذارم. او در ادامه مصاحبه همچنین تصریح کرد:
قتل «مینه منگل»، مجری جوان برنامههای تلویزیونی در افغانستان دیگر خبرنگاران زن در این کشور را تحت تأثیر شدید قرار داده است. او ماه گذشته در کابل در حمله مسلحانه افراد ناشناس جان باخت.
به دلیل افزایش تهدیدها برای مدت کوتاه افغانستان را ترک کردم اما پس از بازگشت این تهدیدها دوباره شروع شد. بارها با تهدید به مرگ روبه رو شدم و افراد مسلح مرا تعقیب کردند. دیگر نمیتوانم از خانه بیرون شوم. در افغانستان امنیت جانی ندارم.
زلما خروتی در پاسخ به این سؤال که علل این تهدیدها چیست؟ گفت: چون از حقوق زنان در افغانستان دفاع میکنم. هنوز افراد بسیار وجود دارند که میخواهند زنان افغانستان مثل برده زندگی کنند.
در روزهای اخیر در افغانستان حمله و فشار به فعالان حقوق زنان و خبرنگاران زن افزایش یافته است. این وضعیت زنان افغانستان را نگران میکند.
بر اساس گزارش سال ۲۰۱۸ مرکز حمایت از زنان خبرنگار در افغانستان شمار زنان خبرنگار در این کشور به دلیل ناامنی، تهدید و فشارها توسط خانوادهها کاهش یافته است.
بنا به این گزارش بیشتر خبرنگاران زن در ولایتهای کابل، مزار شریف و هرات کار میکنند. اما در ولایتهای شامل نورستان، کنر، پکتیکا، زابل و ارزگان هیچ خبرنگار زن فعالیت ندارند.
در سراسر افغانستان نیز تعداد خبرنگار و کارمند زن در تلویزیون و رسانهها ۱۶۹۶ نفر است. طی ۷ سال اخیر در افغانستان تعداد زیادی از زنان پلیس، سیاستمدار، معلم، دانشجو و خبرنگار مورد حمله قرار گرفت یا ترور شدند.
برخی از این حملات توسط افرادی که میخواهند زنان را از اماکن عمومی دور کنند، صورت گرفت و برخی نیز از سوی نزدیکان قربانیان این حملات انجام شد.
جنبش فانوس آزادی در روز جهانی حقوق بشر هشدار داد که زنان افغانستان زیر سلطه طالبان با شدیدترین محرومیتها روبهرو اند؛ از آموزش و کار محروم شده، استقلال اقتصادیشان تضعیف گردیده و آزادی رفتوآمدشان محدود شده است. این جنبش از جامعه جهانی خواست با فشارهای سیاسی و حقوقی، از کرامت انسانی زنان دفاع کرده و زمینههای حمایت و پناهجویی فراهم سازد.
انجمن ندای نوین زن افغان در روز جهانی حقوق بشر با انتقاد از سکوت جامعه جهانی، محرومیت زنان و دختران افغانستان از آموزش، کار و زندگی آزادانه را برجسته ساخت. این انجمن تأکید کرد که حقوق بشر زمانی معنا دارد که زنان افغانستان نیز انسان شمرده شوند و خواستار اقدام عملی و الزامآور برای حمایت از شهروندان افغانستان شد.
روز جهانی حقوق بشر در افغانستان، زیر سلطه طالبان، بهجای جشن آزادی و کرامت انسانی، یادآور محرومیت زنان از تحصیل، کار و حضور اجتماعی است. قوانین تبعیضآمیز طالبان، میلیونها زن را به زندانیان جنسیتی بدل کرده و آینده کشور را به تاریکی کشانده است؛ آپارتاید جنسیتی آشکار که جهان نباید در برابر آن سکوت کند.
سازمان «حق و عدالت» با نامهای اضطراری از دولت پاکستان خواستار توقف فوری اخراج اجباری زنان فعال حقوق بشر افغانستان شد. این زنان به دلیل فعالیتهای مدنی از آزار طالبان گریختهاند و بازگرداندنشان تهدیدی مستقیم علیه جان آنهاست. آمار داده که ۵ زن اخراج شده و صدها نفر دیگر در خطرند و رونوشت نامه را به وزارتخانههای کلیدی پاکستان ارسال کرده است.
دیدگاه بسته شده است.