«بیرون رفتن» دیگر کار جالبی نیست

در دهه‌های گذشته، وقتی بچه‌ها به سن نوجوانی می‌رسیدند، همه منتظر بودند که دیوانه‌بازی‌هایشان شروع شود. پشت بسیاری از حادثه‌های مرگ‌بار و اتفاقات نگران‌کننده، نوجوانی بود که با سرعتی سرسام‌آور رانندگی می‌کرد یا نیمه شب در قسمت «شنا ممنوع» دریا تنی به آب زده بود یا در اثر سوء مصرف مواد بستری شده بود. اما امروزه چنین اتفاقاتی کمتر و کمتر به گوش می‌رسد. آمارهای مختلف نشان می‌دهد نوجوانانِ امروزی به‌شکل عجیبی فقط می‌خواهند در اتاق خوابشان بمانند، چت کنند، مشغول بازی‌های کامپیوتری آنلاین شوند، یا صرفاً فیلم ببینند.

نوجوانان مردم‌گریز امروز الگوی جدیدی از فرایند بلوغ را نشان می‌دهند: انزواجو، جزیره‌مانند، کُند و خانگی. برخی از اقتصاددانان این پدیده را به تورم و وضع بد اقتصادی نسبت می‌دهند و می‌گویند جوانان بیرون نمی‌روند، چون بیرون رفتن پول می‌خواهد.

 جین توینج، روان‌شناس آمریکایی، در کتاب پرفروش سال ۲۰۱۷ خود به نام نسل آی، غرق‌شدن در گوشی‌های هوشمند و والدگری بیش‌حمایتگرانه را عامل وضعیتی می‌داند که او از آن با عنوان «دیررسیدن نسلی مضطرب به نقاط عطف بزرگسالی» یاد می‌کند. نوجوانان امروزی خیلی دیرتر از پدر و مادرهایشان تجربه‌هایی از قبیل رانندگی، کارکردن در روزهای تعطیل و به‌طور کلی درآغوش‌گرفتن دنیای بیرون را تجربه می‌کنند. تعجب‌آور نیست که طبق یک نظرسنجی در بریتانیا، نوجوانان بیش از هر گروه سنی دیگری، خواستار بازگشت شرایط کرونایی‌ در جامعه‌ بوده‌اند.

 وضعیت فعلی از این جهت جالب‌توجه است که نوجوانان امروزی صرفاً کارهایی را می‌کنند که همیشه پدر و مادرها برای انجام‌ندادنشان آن‌ها را سرزنش می‌کردند: اینکه عاقل باشند، دنبال دردسر نگردند و روی تکالیفشان تمرکز کنند.

خود نوجوانان می‌گویند ترکیبی از مضیقۀ مالی و وجود گزینه‌های راحت‌تر، مثل خرید اینترنتی، باعث شده است تا «بیرون رفتن» دیگر چندان جایی در برنامۀ روزانه‌شان نداشته باشد. مشاور شهردار منچستر، شهری که بیشترین تعداد دانشجویان را در اروپا دارد، می‌‌گوید «دانشجوها به‌جای اینکه شب‌ها بیرون بروند، ترجیح می‌دهند مهمانی خانگی بگیرند». حتی جوانانی که دستشان به دهنشان می‌رسد، ترجیح می‌دهند پولشان را برای تجربیات فراموش‌نشدنی پس‌انداز کنند، نه اینکه هر شب بیرون بروند و پول خودشان را خرج کافه یا غذای رستوران کنند.

 این تغییر رفتار باعث شده است تا باشگاه‌ها و کلاب‌هایی که روزگاری هر شب مملو از جوانان بودند، در معرض خطر انقراض قرار بگیرند. طی ده سال گذشته، فقط در بریتانیا، ۷۵۰  کلاب تعطیل شده‌اند.

 پیت اچلز، استاد روان‌شناسی و ارتباطات دانشگاه بث‌اسپا، می‌گوید: اگرچه معمولاً مقصر اصلی تغییر رفتار نوجوانان فناوری‌های دیجیتال دانسته می‌شود، اما این مسئله واقعاً آنقدرها روشن نیست. «نوع ارتباطات ما در حال تغییر است. این الزاماً بد یا خوب نیست. صرفاً متفاوت است». به باور او ما هنوز نمی‌دانیم چرا فضای اینترنت به بعضی‌ها می‌سازد و برای بعضی‌ها واقعاً سخت است. در نبود تصویری روشن از اینکه چه اتفاقی در حال رخ دادن است، تأسیس مراکزی که جوانان بتوانند بدون هزینۀ هنگفت دور هم جمع شوند، شاید در دسترس‌ترین راه‌حل باشد.

 آنچه خواندید مروری کوتاه است بر مطلب «با نسل خانه‌نشین آشنا شوید» که در سی‌ویکمین شمارۀ مجلۀ ترجمان علوم انسانی منتشر شده است. این مطلب در تاریخ ۱۶ مرداد ۱۴۰۳ در وب‌سایت ترجمان نیز بارگذاری شده است. این مطلب نوشتۀ گبی هینسلیف است و آمنه محبوبی‌نیا آن را ترجمه کرده است. برای خواندن نسخۀ کامل این مطلب و دیگر مطالب ترجمان، به وب‌سایت ترجمان سر بزنید.