نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد خواستار توقف فوری تخلفات شدید علیه کودکان افغانستان شد. «محمد ایویا» نماینده صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در افغانستان در توئیتی نوشت که روزهای چهارشنبه و پنجشنبه هفته گذشته ۱۶ کودک در انفجارهای بلخ و کابل و یک کودک در ارزگان بر اثر مواد انفجاری […]
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد خواستار توقف فوری تخلفات شدید علیه کودکان افغانستان شد.
«محمد ایویا» نماینده صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در افغانستان در توئیتی نوشت که روزهای چهارشنبه و پنجشنبه هفته گذشته ۱۶ کودک در انفجارهای بلخ و کابل و یک کودک در ارزگان بر اثر مواد انفجاری بهجامانده از جنگ کشته شدهاند.
نماینده یونیسف در افغانستان تأکید کرده است که تخلفات شدید علیه کودکان در افغانستان باید متوقف شود.
شهر مزارشریف، مرکز ولایت بلخ عصر روز چهارشنبه ۴ جوزا شاهد سه انفجار پیدرپی بود. این انفجارها در نواحی پنجم و دهم شهر مزارشریف رخ داده است.
همچنین شامگاه روز چهارشنبه مسجد جامع «حضرت ذکریا» در نزدیکی چهارراهی ترافیک حوزه چهارم امنیتی شهر کابل نیز هدف یک حمله قرار گرفت.
پیشتر ریچارد بنت، گزارشگر ویژه سازمان ملل برای وضعیت حقوق بشر در افغانستان هم گفته بود که در حملات بلخ و کابل چندین غیرنظامی از جمله ۱۶ کودک کشته شدهاند.
او خواستار تحقیقات کامل و مستقل درباره این حملات شده است.
در کوچهپسکوچههای کابل، جایی میان دود سیگار و بوی برگر، گاهی آدمهایی را میبینی که بیشتر از آنچه نشان میدهند، پنهان کردهاند. این روایت، نوشتهی حسین مدنی است؛ نویسندهای که با زبان کوچه و بازار، طنز تلخ و نگاه تیزبین اجتماعی، تصویری چندلایه از جامعهی شهری افغانستان ارائه میدهد. مدنی در این متن، با مهارت خاصی از زبان محاورهای بهره میگیرد؛ واژهها و اصطلاحاتی که نهتنها شخصیتها را زنده میکنند، بلکه فضای فرهنگی و اجتماعی را نیز بهخوبی بازتاب میدهند. شخصیتهایی مثل فواد، استاد، و راوی، هرکدام نمایندهی یک تیپ اجتماعیاند؛ تیپهایی که در تضاد میان صداقت و ریا، سادگی و تظاهر، درگیرند. این روایت، قصهی یک برخورد ساده در یک دکان غذاخوریست؛ اما در دلش، تضادهای فرهنگی، ریاکاریهای اجتماعی و فاصلهی میان «بودن» و «نمایش دادن» را فریاد میزند. فواد، با سیگار و صداقت، و استاد، با نکتایی و نقاب، دو چهره از یک جامعهاند؛ جامعهای که گاهی دروغ را با پالیش میپوشاند و صداقت را با خاک.
«جنبش زنان ترکتبار افغانستان» در واکنش به تخریب تندیس امیر علیشیر نوایی، شاعر و اندیشمند نامدار تیموری، در شهر مزارشریف، این اقدام را حملهای آشکار به حافظه جمعی و هویت فرهنگی مردم ترکتبار خوانده و آن را محکوم کرد. این تندیس در تاریخ ۲۹ اسد ۱۴۰۴ توسط شهرداری مزارشریف تحت کنترل طالبان تخریب شد. به […]
مقدمه در ۱۷ اسد ۱۳۷۷، مزارشریف نهتنها به خاک و خون کشیده شد، بلکه به نماد مظلومیت، مقاومت و بیعدالتی در تاریخ افغانستان بدل گشت. جنایتی که با قتلعام هزاران غیرنظامی، تجاوز، شکنجه، ناپدیدسازی و حمله به دیپلماتهای ایرانی رقم خورد، نهتنها مشروعیت طالبان را از منظر حقوق بینالملل زیر سؤال برد، بلکه زخمهایی عمیق […]
این گزارش تحقیقی از سوی «اندیشکده گفتمان تعلیمی ملت افغانستان» تهیه شده و بر پایه بررسیهای کارشناسان، تحلیل دادههای منطقهای و مرور تجربیات جهانی، به بررسی بحران بیسابقه کمآبی و پیامدهای مهاجرت در شهر کابل میپردازد. شهر کابل در سال ۲۰۲۵ با بحرانی بیسابقه در زمینه آب آشامیدنی روبهروست که نهتنها سلامت عمومی و زیرساخت […]
دیدگاه بسته شده است.