نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
ارزش یک کلاه اوزبیکی (تاقین تومارچه گل) دربازار سرپل ۵۰ افغانی شده است. کلاه اوزبیکی (تاقین تومارچه گل) مشهور به کلاه مزاری یکی از صنایع دستی است که از تولید و فروش آن در بازار حمایت نمی‌شود. به گزارش خبرگزاری شانا به نقل از پایگاه خبری انبیر، زنان ولایت سرپل همواره در تولید صنایع دستی […]
ارزش یک کلاه اوزبیکی (تاقین تومارچه گل) دربازار سرپل ۵۰ افغانی شده است. کلاه اوزبیکی (تاقین تومارچه گل) مشهور به کلاه مزاری یکی از صنایع دستی است که از تولید و فروش آن در بازار حمایت نمی‌شود.
به گزارش خبرگزاری شانا به نقل از پایگاه خبری انبیر، زنان ولایت سرپل همواره در تولید صنایع دستی استعداد و توانایی بالای داشته‌اند و تلاش می‌کنند از این راه نیازهای اقتصادی خانواده خود را تامین کنند؛ اما با وارد شدن کالاهای بی‌کیفیت کشورهای همسایه اکنون کلاه «تومارچه گل اوزبیکی» ارزش خود را از دست داده است و تولیدکنندگان این کلاه‌ها اندک‌اندک با یأس و ناامیدی با این صنعت سنتی خداحافظی می‌کنند.
سال‌های قبل بازار کلاه‌فروشی در شهر سرپل مخصوصاً در روزهای بازار پررنگ‌تر بود اما اکنون با گذشت هر روز این بازار نیز با کاهش کلاه تومارچه گل رنگ و رونق خود را ازدست داده است.
در این روزها کلاه (تاقین) سرخ‌رنگ مشهور به «تومارچه گل» که به تُرک‌تباران به طور خاص اوزبیک‌های افغانستان مربوط شود سرخط رسانه‌ها و صفحات اجتماعی شده است.
«کلاه مزاری» کلاهی است که در افغانستان تولید می‌شود، اکنون در بازارهای افغانستان و بخش‌هایی از پاکستان مورد توجه قرار گرفته است؛ زیرا منظور پشتین، رهبر جنبش پشتون‌ها، در تظاهرات‌های پشتون‌ها در پاکستان آن را بر سر می گذارد.
کلاه سرخ‌رنگ مشهور به کلاه مزاری یکی از کلاه‌های سنتی است که در ولایت‌های شمالی افغانستان پوشیده می‌شود. به تازگی اما این کلاه نماد تظاهرات‌های مسالمت‌آمیز شده است و نام مستعار «کلاه پشتین» را به خود گرفته است.
اما تاقین تومارچه گل اوزبیکی در ولایت سرپل که بیشتر زنان از قدیم‌الاایام با این صنعت سنتی سروکار دارند کم‌کم بازار خود را از دست داده است .
طالبان بار دیگر پوشش اجباری زنان در شفاخانه حوزوی هرات را اعمال کرده‌اند؛ اقدامی که نه تنها ورود کارمندان و بیماران زن را با مشکل مواجه ساخته، بلکه روند ارائه خدمات صحی را مختل کرده است. این تصمیم بخشی از سیاست‌های گسترده طالبان در محدودسازی حضور اجتماعی زنان است و پیامدهای جدی انسانی و حقوقی به‌دنبال دارد.
پیروزی پشتنه درانی، پیروزی تمام زنانی است که زیر سایهٔ طالبان اما با روحی شکست‌ناپذیر، برای حق آموزش، حق کار و حق آزادی تلاش می‌کنند. این جایزه یادآور این حقیقت است که هیچ قدرتی حتی طالبان نمی‌تواند ارادهٔ زنان افغانستان را خاموش کند. آنان در سخت‌ترین شرایط جهان چراغ آموزش را روشن نگه داشته‌اند و ثابت کرده‌اند که حتی اگر ساختمان‌های مدرسه فرو بپاشد، کلاس‌ها در ذهن و ارادهٔ آنان ادامه خواهد یافت.
عفو بین‌الملل اعلام کرد سیاست‌های طالبان، زندگی زنان و دختران افغانستان را به یک «کابوس غیرقابل‌تحمل» تبدیل کرده و حقوق انسانی آنان را سیستماتیک نقض می‌کند. این سازمان سکوت جهانی را «هم‌دستی» خواند و خواستار فشار بین‌المللی برای بازگشت زنان به حیات عمومی، کار و دسترسی به خدمات بهداشتی شد.
با بازگشت طالبان و سکوت جهانی، زنان افغانستان از آموزش، اشتغال، درمان و حضور اجتماعی محروم شدند. اجباری شدن برقع در هرات، نماد تازه‌ای از حذف نظام‌مند زنان است. در حکومت پیشین، زنان در سیاست، دادگستری و رسانه نقش فعال داشتند؛ اکنون قربانیان خاموش معامله‌های سیاسی بی‌پاسخ‌اند.
دیدگاه بسته شده است.