نسبت علم، حکمت و مسیر انسان

زندگی میان ابزار و هدف معنا می‌یابد؛ علم ابزار می‌سازد و سفر را آسان‌تر می‌کند، اما حکمت مقصد را روشن می‌سازد و معنا می‌بخشد. سلامتی، ثروت و دانش پایه امکان حرکت‌اند، نه ارزش نهایی. انسان کامل آن است که هم ابزارهایش استوار باشد و هم مقصدش روشن؛ هم سریع برود و هم درست برود.