نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
پژوهش تازه در بریتانیا نشان داد زنستیزی خشونت خانگی را به افراطگرایی پیوند میدهد. در افغانستان تحت طالبان، این چرخه به سیاست رسمی بدل شده؛ زنان از آموزش، کار و حقوق اساسی محروماند و خشونت سیستماتیک زندگیشان را رقتبار ساخته است.
چهار جنبش اعتراضی زنان افغانستان در قطعنامهای مشترک به مناسبت هفته جهانی محو خشونت علیه زنان اعلام کردند که زنان کشور تسلیم نمیشوند و آزادی آنان غیرقابل مذاکره است. این جنبشها رژیم طالبان را غیرقانونی و ضدزن دانسته، پایان کامل حاکمیت آن را مطالبه اصلی خود معرفی کرده و خواستار حمایت جهانی از مقاومت زنان شدند.
جنبش اعتدالیون ملی افغانستان خشونت علیه زنان را در روز جهانی منع خشونت بهشدت محکوم میکند. ما زنان را نیروی اصلی توسعه و صلح پایدار میدانیم. خواستاریم حکومت افغانستان فوراً حقوق اساسی زنان، از جمله آموزش، کار و مشارکت اجتماعی را تضمین کند و جامعه جهانی نیز بیعدالتیهای جاری را بررسی نماید. مبارزه برای برابری تا تحقق کامل حقوق ادامه دارد.
همزمان با روز جهانی منع خشونت علیه زنان، نهاد «صدای حق و عدالت» با ابراز نگرانی از وضعیت بحرانی زنان افغانستان اعلام کرد که محدودیتهای گسترده و حذف ساختاری زنان نیازمند توجه فوری است. این نهاد از جامعه جهانی و نهادهای مسؤول خواست تا برای تضمین حقوق بنیادین زنان، از جمله حق آموزش، کار و امنیت، اقدام عملی و فوری انجام دهند.
همزمان با فرارسیدن روز جهانی منع خشونت علیه زنان، جنبش فکری افغانها با نشر اعلامیهای از جامعه جهانی و نهادهای مسئول خواست تا به وضعیت زنان افغانستان توجه جدی کنند. این نهاد تأکید کرده که زنان باید از حقوق بنیادین، امنیت، آموزش و مشارکت اجتماعی برخوردار باشند و هرگونه خشونت و تبعیض علیه آنان پایان یابد.
طالبان با برداشت محدود از آیه ۳۴ سوره نساء، زن را موجودی بدون اختیار و تابع اراده مرد تعریف میکنند، تفسیری که با روح قرآن و جایگاه تاریخی زن در اسلام در تضاد است. این دیدگاه بسته، تمامی حقوق زنان (از آموزش و کار تا حق نفسکشیدن) را نادیده گرفته و تصمیمگیری درباره زندگی او را در اختیار مردانی قرار میدهد که خود محصول تفسیرهای نادرست دینی و خشونتاند.