نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در حالیکه از تنشهای مرزی و حملههای متقابل میان طالبان و پاکستان مدت زیادی نمیگذرد، نمایندگان دو طرف در ترکیه سرگرم گفتوگو هستند. طالبان از اعلام نتیجه خودداری میکند و میگوید هنوز زود است قضاوت شود. این نشستها در فضایی از بیاعتمادی و رقابت امنیتی جریان دارد و پیامدهایش میتواند بر سرنوشت مردم افغانستان سنگین باشد.
تخریب آرامگاه خلیلالله خلیلی توسط طالبان در دانشگاه کابل، موجی از محکومیتهای فرهنگی و سیاسی را برانگیخت. این اقدام نمادی از ستیز با زبان فارسی، حافظه تاریخی و تنوع فرهنگی افغانستان تلقی شده است. چهرههایی چون نصیر احمد فایق، محمد واعظی و محب مدثر آن را بخشی از پروژه حذف هویت ملی دانستهاند.
ریچارد لنزی، فرستاده ویژه بریتانیا برای افغانستان، در سفر به کابل بر ضرورت تشکیل حکومت فراگیر، احترام به حقوق زنان و اقلیتها، کاهش تنشهای منطقهای و تسهیل کمکهای بشردوستانه تأکید کرد. او با مقامات طالبان و فعالان مدنی دیدار کرد و خواستار حفظ دسترسی به اینترنت و بازنگری در محدودیتهای اعمالشده بر زنان شد.
وزارت دفاع طالبان اعلام کرد توافقنامه دوحه با پاکستان فاقد جزئیات محرمانه است و تنها شامل آتشبس، احترام متقابل و عدم حمایت از حملات میشود. این در حالیست که اظهارات وزیر دفاع پاکستان درباره محرمانه بودن مفاد توافق، واکنشهایی را برانگیخته و انتشار نیافتن متن توافقنامه، انتقادهایی را متوجه طالبان کرده است.
در حالی که جاپان نخستوزیر زن انتخاب میکند، میلیونها دختر در افغانستان حتی از حق رفتن به مکتب محروماند. این تضاد، شکاف دردناکی میان پیشرفت و عقبماندگی در آسیا را نشان میدهد. سکوت کشورهای همسایه و بیعملی جهانی، طالبان را جسورتر کرده و زنان کشور را به قربانیان سیاستهای افراطی بدل ساخته است.
۲۰ کشور اروپایی خواستار اخراج مهاجران افغانستانی فاقد اقامت شدهاند؛ اقدامی که با مذاکرات محرمانه آلمان و طالبان همراه شده است. این تصمیم در حالی اتخاذ میشود که افغانستان تحت حاکمیت طالبان با بحرانهای امنیتی و انسانی روبهروست. بازگرداندن مهاجران بدون تضمینهای حقوقی، نهتنها جان آنان را تهدید میکند، بلکه اعتبار سیاستهای مهاجرتی اروپا را نیز زیر سؤال میبرد.