نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
سراجالدین حقانی، وزیر داخله طالبان، در سفر به پکتیکا گفت: «هیچ عقلی باور نمیکرد طالبان پیروز شود.» او پیروزی را نتیجه ایستادگی مردم دانست و وعده داد حکومت طالبان برای رفاه و توسعه تلاش خواهد کرد. حقانی اتحاد قبایل را کلید پیشرفت خواند و از نیروهای طالبان خواست منافع ملی را بر منافع شخصی ترجیح دهند.
پاکستان با تغییر لحن دیپلماتیک و تهدید به واکنش نظامی، حمایت خود از طالبان افغانستان را مشروط به رفع نگرانیهای امنیتی کرد. استفاده از اصطلاح «رژیم طالبان» بهجای «دولت موقت» نشاندهنده کاهش مشروعیت این گروه در نگاه اسلامآباد است. این تغییر، واکنشی به حملات طالبان محسوب میشود.
وزیر دفاع پاکستان پرده از واقعیتی تاریخی برداشت: طالبان را با همکاری آمریکا ساختیم، اما حالا به تهدیدی غیرقابل اعتماد بدل شدهاند. این اعتراف، نهتنها گذشته را زیر سؤال میبرد، بلکه آینده امنیت منطقه را نیز به چالش میکشد؛ جایی که طراحان دیروز، امروز در برابر ساختههای خود ایستادهاند.
در نخستین نشست خبری وزیر خارجه طالبان در هند، خبرنگاران زن اجازه ورود نیافتند؛ موضوعی که با اعتراض شدید خبرنگاران روبهرو شد. یکی از خبرنگاران هندی گفت: «آشکارا به ما دروغ گفتند.» پس از فشار افکار عمومی، نشست دوم با حضور زنان برگزار شد. این ماجرا به نمادی از نقض حقوق زنان در خاک هند تبدیل شد.
پس از درگیریهای مرزی خونین در اکتبر ۲۰۲۵، پاکستان با متهمکردن طالبان افغانستان به حمایت از تروریسم، این گروه را «رژیم غیرمشروع» خواند و خواستار تغییر ساختار قدرت در کابل شد—تحولی که نشاندهنده پایان اتحاد استراتژیک اسلامآباد با طالبان و آغاز فصلی جدید از تقابل منطقهای است.
وقتی دیپلماسی طالبان با حذف زنان، دادخواهی خبرنگاران و هشدارهای منطقهای همراه میشود، دیگر نمیتوان آن را تعامل سیاسی نامید؛ این، بازتاب یک ایدئولوژی است که حتی در خاک دموکراسیها، به دنبال طرد و سلطه است. سفر متقی به هند، آزمونی بود برای وجدان جهانی.