هند: سیاست ما در تنش طالبان و پاکستان «عدم مداخله» و صلح است

در پی تشدید تنش‌های مرزی و شکست مذاکرات استانبول، راجنات سینگ، وزیر دفاع هند، اعلام کرد سیاست دهلی‌نو در قبال طالبان و پاکستان، عدم دخالت است. وی ادعاهای پاکستان را رد کرد و تأکید نمود که هند تنها در صورت رضایت طرفین، به صورت بی‌طرف در گفت‌وگوها مشارکت خواهد کرد.

در پی تشدید تنش‌های مرزی و شکست چهارمین دور گفتگوهای طالبان و پاکستان در استانبول، راجنات سینگ، وزیر دفاع هند، در واکنش به این وضعیت اعلام کرد که دهلی‌نو قصد دخالت در امور داخلی طالبان یا پاکستان را ندارد. وی ضمن رد قاطعانه ادعاهای اسلام‌آباد درباره دست داشتن هند در بی‌ثباتی مرزی، تأکید کرد که سیاست کشورش مبتنی بر صلح و گفتگو است.

سینگ در گفت‌وگو با روزنامه «نتورک ۱۸» تصریح کرد: «سیاست ما مبتنی بر صلح و گفتگو است و در هیچ مناقشه‌ای به نفع یا علیه طرفی عمل نخواهیم کرد.»

این موضع در حالی اعلام می‌شود که در پی سفر اخیر وزیر خارجه طالبان به دهلی‌نو، گمانه‌زنی‌ها و اتهاماتی از سوی پاکستان در خصوص نقش هند در تحریک تنش‌ها مطرح شده بود. وزیر دفاع هند ادعاهای اسلام‌آباد را «بی‌اساس» خواند، اما هشدار داد که در صورت هرگونه تعرض یا تحریک، هند برای حفظ حاکمیت ملی خود، تصمیم‌ها و اقدامات دفاعی مستقل اتخاذ خواهد کرد.

وزیر دفاع هند، مناقشه خط دیورند میان طالبان و پاکستان را یک «مسئله داخلی دو کشور» خواند و اعلام کرد هند تنها در صورت موافقت هر دو طرف ممکن است نقش بی‌طرفانه‌ای در تسهیل گفت‌وگوها ایفا کند.

خط دیورند در سال ۱۸۹۳، در دوران تسلط بریتانیا بر منطقه امضا شد و از سوی حکومت‌های ملی‌گرای افغانستان، از جمله حکومت‌های پشتون و سپس گروه طالبان، به رسمیت شناخته نشده است. لازم به ذکر است، اگرچه هند در دوره جمهوری سابق افغانستان شریک اصلی کابل بود، اما اکنون سیاست محتاطانه «تعامل بدون به رسمیت شناختن رسمی» را در قبال طالبان در پیش گرفته است.

این اظهارات وزیر دفاع هند در واقع واکنشی حساب‌شده به بن‌بست دیپلماتیک و اظهارات متقابل و تهدیدآمیز اخیر مقامات طالبان و پاکستان علیه یکدیگر صورت گرفته است.

موضع هند مبنی بر «عدم مداخله» در شرایطی که تنش‌ها در مرزهای مشترک در حال تشدید است، نشان‌دهنده اولویت دهلی‌نو برای حفظ ثبات منطقه‌ای و اجتناب از درگیر شدن در مناقشه‌ای با ریشه‌های هویتی و قومی است. با این حال، نکته حائز اهمیت آن است که در میان این کشمکش‌های مرزی و سیاسی بین طالبان و پاکستان و اعلام مواضع از سوی هند، منافع ملی و امنیت مردم افغانستان که اصلی‌ترین قربانیان بی‌ثباتی مرزی و حملات نظامی هستند، در غیاب یک دولت مشروع و مقتدر، همچنان مغفول مانده و نادیده گرفته می‌شود.