شاکره شمع‌افروز؛ ستاره‌ای از شعر و عرفان در بدخشان

دختری از دیار جرم بدخشان، شاکره شمع‌افروز، با عشق به شعر، عرفان و تحصیل، مسیر درخشانی را پیموده است. او که از کودکی در محیطی ادب‌پرور رشد کرده، امروز نه‌تنها در دنیای ادبیات بلکه در عرصه علم و دانش نیز می‌درخشد. اشعار شاکره، پل ارتباطی میان سنت‌های دیرینه و روح نوگرای اوست که در قالب‌های […]

دختری از دیار جرم بدخشان، شاکره شمع‌افروز، با عشق به شعر، عرفان و تحصیل، مسیر درخشانی را پیموده است. او که از کودکی در محیطی ادب‌پرور رشد کرده، امروز نه‌تنها در دنیای ادبیات بلکه در عرصه علم و دانش نیز می‌درخشد. اشعار شاکره، پل ارتباطی میان سنت‌های دیرینه و روح نوگرای اوست که در قالب‌های مختلفی چون دوبیتی، غزل و سپید، جلوه‌گر شده‌اند.

شاکره شمع‌افروز، فرزند سید گوهر باقری، در سال ۱۳۸۱ خورشیدی در شهرستان زیبای جرم در بدخشان دیده به جهان گشود. خانواده‌ی او، با فرهنگی غنی و ارزشمند، زمینه‌ساز پرورش استعدادی درخشان در ادب، علم و عرفان شد. وی که در محیطی ادب‌پرور و متدین رشد یافت، علوم دینی و زبان پارسی دری را در کانون خانواده و نزد پدر آموخت.

دوران کودکی شاکره با علاقه‌ای خاص به یادگیری سپری شد. او در سال ۱۳۸۷ خورشیدی، با اشتیاق و انگیزه وارد مکتب شد و با پشتکار و متانت، تمامی دروس خود را با موفقیت به اتمام رساند. با وجود موانع و دغدغه‌های زندگی، شاکره مصمم بود تا رویای تحصیل را ادامه دهد. همین تعهد و تلاش‌های خستگی‌ناپذیر که از پدرش به ارث برده بود، باعث شد در سال ۱۳۹۸ از طریق امتحان کانکور، در رشته‌ی مورد علاقه‌ی خود—زبان و ادبیات فارسی دری—در دانشگاه بدخشان پذیرفته شود. شاکره همیشه موفقیت‌هایش را مدیون تلاش‌های خانواده و حمایت‌های آنان می‌داند.

علاوه بر تحصیل در رشته زبان و ادبیات، شاکره تصمیم گرفت تا دانش خود را گسترش دهد و در یکی از انستیتوت‌های معتبر پامیر، در زمینه علوم صحی نیز آموزش ببیند. این فعالیت‌ها نشان‌دهنده اراده‌ی بالای او برای تعالی علمی و حرفه‌ای است.

شاکره نه تنها در عرصه تحصیل، بلکه در دنیای شعر و ادبیات نیز چهره‌ای برجسته است. او اشعاری در قالب‌های مختلف همچون رباعی، دوبیتی، غزل، مثنوی، و شعر سپید سروده است. همچنین، ذوق نوشتاری او در داستان‌ها و ترانه‌های کودکانه نیز مشهود است، که بخشی از خلاقیت او را نمایان می‌کند.

زندگی شاکره شمع‌افروز نمونه‌ای بارز از تلاش و اراده برای ساختن آینده‌ای درخشان است. او با عشق به شعر و یادگیری، توانسته است به الگویی الهام‌بخش برای جامعه خود تبدیل شود. این مسیر همچنان ادامه دارد، و شاکره با نگاهی روشن به آینده، در تلاش برای خلق آثار و دستاوردهایی بزرگ‌تر است.

 

نمونه شعر:

پس از تو زندگی ام کوله باری از غم شد

پدر! تو رفتی و دنیای من جهنم شد

همیشه درد و من و یاد های بودن تو

چو موریانه مرا می خورد نبودن تو

میان رنج من و شانه های تو پل نیست

پدر!نبودن تو قابل تحمل نیست

مدام سرد و زمستانی ام بی آغوشت

و در نبرد پریشانی ام بی آغوشت

غمت پلنگ و من آهوی پا شکسته پدر!

ز رشته های وجودم نفس گسسته پدر!

در اوج غصه شبی بی قرار میمیرم

برای من بغلت را بیار میمیرم