نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
دختری از دیار جرم بدخشان، شاکره شمع‌افروز، با عشق به شعر، عرفان و تحصیل، مسیر درخشانی را پیموده است. او که از کودکی در محیطی ادب‌پرور رشد کرده، امروز نه‌تنها در دنیای ادبیات بلکه در عرصه علم و دانش نیز می‌درخشد. اشعار شاکره، پل ارتباطی میان سنت‌های دیرینه و روح نوگرای اوست که در قالب‌های […]
دختری از دیار جرم بدخشان، شاکره شمع‌افروز، با عشق به شعر، عرفان و تحصیل، مسیر درخشانی را پیموده است. او که از کودکی در محیطی ادب‌پرور رشد کرده، امروز نه‌تنها در دنیای ادبیات بلکه در عرصه علم و دانش نیز می‌درخشد. اشعار شاکره، پل ارتباطی میان سنت‌های دیرینه و روح نوگرای اوست که در قالب‌های مختلفی چون دوبیتی، غزل و سپید، جلوه‌گر شده‌اند.
شاکره شمع‌افروز، فرزند سید گوهر باقری، در سال ۱۳۸۱ خورشیدی در شهرستان زیبای جرم در بدخشان دیده به جهان گشود. خانواده‌ی او، با فرهنگی غنی و ارزشمند، زمینه‌ساز پرورش استعدادی درخشان در ادب، علم و عرفان شد. وی که در محیطی ادب‌پرور و متدین رشد یافت، علوم دینی و زبان پارسی دری را در کانون خانواده و نزد پدر آموخت.
دوران کودکی شاکره با علاقه‌ای خاص به یادگیری سپری شد. او در سال ۱۳۸۷ خورشیدی، با اشتیاق و انگیزه وارد مکتب شد و با پشتکار و متانت، تمامی دروس خود را با موفقیت به اتمام رساند. با وجود موانع و دغدغه‌های زندگی، شاکره مصمم بود تا رویای تحصیل را ادامه دهد. همین تعهد و تلاش‌های خستگی‌ناپذیر که از پدرش به ارث برده بود، باعث شد در سال ۱۳۹۸ از طریق امتحان کانکور، در رشته‌ی مورد علاقه‌ی خود—زبان و ادبیات فارسی دری—در دانشگاه بدخشان پذیرفته شود. شاکره همیشه موفقیت‌هایش را مدیون تلاش‌های خانواده و حمایت‌های آنان می‌داند.
علاوه بر تحصیل در رشته زبان و ادبیات، شاکره تصمیم گرفت تا دانش خود را گسترش دهد و در یکی از انستیتوت‌های معتبر پامیر، در زمینه علوم صحی نیز آموزش ببیند. این فعالیت‌ها نشان‌دهنده اراده‌ی بالای او برای تعالی علمی و حرفه‌ای است.
شاکره نه تنها در عرصه تحصیل، بلکه در دنیای شعر و ادبیات نیز چهره‌ای برجسته است. او اشعاری در قالب‌های مختلف همچون رباعی، دوبیتی، غزل، مثنوی، و شعر سپید سروده است. همچنین، ذوق نوشتاری او در داستان‌ها و ترانه‌های کودکانه نیز مشهود است، که بخشی از خلاقیت او را نمایان می‌کند.
زندگی شاکره شمع‌افروز نمونه‌ای بارز از تلاش و اراده برای ساختن آینده‌ای درخشان است. او با عشق به شعر و یادگیری، توانسته است به الگویی الهام‌بخش برای جامعه خود تبدیل شود. این مسیر همچنان ادامه دارد، و شاکره با نگاهی روشن به آینده، در تلاش برای خلق آثار و دستاوردهایی بزرگ‌تر است.
نمونه شعر:
پس از تو زندگی ام کوله باری از غم شد
پدر! تو رفتی و دنیای من جهنم شد
همیشه درد و من و یاد های بودن تو
چو موریانه مرا می خورد نبودن تو
میان رنج من و شانه های تو پل نیست
پدر!نبودن تو قابل تحمل نیست
مدام سرد و زمستانی ام بی آغوشت
و در نبرد پریشانی ام بی آغوشت
غمت پلنگ و من آهوی پا شکسته پدر!
ز رشته های وجودم نفس گسسته پدر!
در اوج غصه شبی بی قرار میمیرم
برای من بغلت را بیار میمیرم
در داستان دلنشین شاکره شمع‌افروز، برزین‌مهر شش‌ساله، سفری پرماجرا به قریه تجربه می‌کند که نه تنها پر از لحظات شاد و بازی، بلکه مملو از آموزش‌هایی عمیق درباره زندگی، طبیعت و ارزش‌های انسانی است. این سفر به قصه‌ای برای همیشه در ذهن او تبدیل می‌شود. بلاخره زمستان تمام شد و بهار از راه رسید. پدر […]
پای راستش را روی پای چپش انداخت و روی چوکی صاف‌تر نشست، چادرش را پیش کشید و زمانی که مطمئن شد موهایش سرکشی نکرده‌اند، لبخندی از روی رضایت زد. چه لذتی داشت نشستن روی چوکی سرمعلمیت! صدای تقه‌‌ای به گوشش رسید و مروه تکانی خورد، زنی از میان دروازه‌ی اداره منتظر بود تا مروه اجازه […]
نگاهی به پوست دستش انداخت، خشک شده بود. دستکولش را بازرسی کرد؛ ولی خبری از کریم نبود پس فقط آهی کشید و به راهش ادامه داد. در مسیر راه خاله فیروزه را دید، می‌خواست طوری وانمود کند که او را ندیده و خود را به کوچه‌ی علی چپ بزند؛ ولی دیر شده بود و خاله […]
جمیل جان کوچای، نویسنده افغانستانی ساکن آمریکا، برای مجموعه داستان «جن‌زدگی حاجی هوتک» برنده جایزه ادبی اسپن وردز ۲۰۲۳ شد. این جایزه سالانه به اثر داستانی تأثیرگذاری که بر موضوع مهم معاصری، نور تابانده و قدرت دگرگون‌کننده ادبیات در اندیشه و فرهنگ را نشان می‌دهد، اعطا می‌شود.