نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
انتظار می‌رفت پس از امضای توافق‌نامه مشترک ایالات متحده آمریکا و طالبان، به میزان قابل‌توجهی از خشونت‌ها در کشور کاسته شود؛ اما نه‌تنها چنین نشد بلکه موج تازه‌ای از حملات انتحاری و تهاجم به نیروهای مسلح افغانستان در گوشه و کنار کشور آغاز شد.
پس از امضای این توافق‌نامه تاکنون در حدود ۴ هزار حمله که در آن نزدیک به ۵۰۰ تن از نیروهای نظامی و شهروندان افغانستان کشته شده‌اند توسط این گروه صورت گرفته است.
امضای این توافق‌نامه طی بیست سال اخیر پس از سقوط این رژیم، پیروزی و دستاورد بزرگی برای آن به شمار می‌رود؛ گروهی تروریستی که در نهایت موفق شد با قدرت‌مندترین کشور دنیا و حامی سیاسی و تدارکاتی حکومت افغانستان، توافق‌نامه صلح امضا کند؛ این یعنی مشروعیت بخشیدن به اعمال و فعالیت‌های تروریستی این گروه در افغانستان!
این توافق‌نامه در چهار محور زیر میان طرفین امضا شده است:
در بند یک، به نوعی از طالبان خواسته شده است تا به گروه‌ها و افراد اجازه ندهند از خاک افغانستان علیه ایالات متحده استفاده شود. خواسته یا ناخواسته در این بند، گروه طالبان به عنوان یک حکومت شناخته شده است؛ زیرا در یک کشور فقط حکومت قانونی و مشروع است که می‌تواند در امور مرتبط به کشورهای دیگر تصمیم بگیرد و در آن دخالت کند.
در بند دوم، درباره ضمانت‌ها و مکانیسم های عملی درباره خروج نیروهای خارجی یادآوری شده است؛ نیروهایی که به گفته خودشان برای تأمین امنیت افغانستان در این کشور حضور دارند و خروج آنان نیز نیازمند تشریفات خاصی است که باید با نظارت سازمان ملل متحد، شورای امنیت و حکومت افغانستان صورت بگیرد و در داخل کشور نیز تنها حکومت مشروع افغانستان که نیروهای نظامی و انتظامی را در اختیار دارد، می‌تواند تضمین‌کننده این روند باشد، نه گروه طالبان!
در بند سوم برگزاری مذاکرات بین‌الافغانی نیز به خواست طالبان واگذار شده است نه به خواست حکومت و مردم افغانستان و در بند چهارم به آتش‌بس دایمی در کشور اشاره شده است.
یکی از موارد مهمی که هرگز در این توافق‌نامه به آن اشاره نشده است، خلع‌سلاح گروه طالبان و منحل اعلام کردن بخش نظامی این گروه است و افزون به آن، به شرایط پس از صلح هیچ اشاره‌ای صورت نگرفته است؛ زیرا چگونگی جامعه‌پذیری اعضای گروه طالبان و شرایط پس از صلح برای مقامات آنان می‌تواند در تحکیم و استمرار دوران پس از صلح و یا آغاز چالش‌ها و بحران‌های جدید بسیار مهم باشد.
رسیدگی به جنایات جنگی و جنایت بر علیه بشریت نیز یکی از خواست‌های اصلی قربانیان عملیات‌های تروریستی و جنگ طالبان با مردم افغانستان طی دوره ظهور این گروه تاکنون است.
قطعاً اگر به این موارد رسیدگی نشود، چنین تصور می‌شود که شرایط پس از صلح نیز شرایط خوبی نباشد؛ زیرا تحقق عدالت و بررسی پرونده‌های حقوق بشری و کشتار بیگناهان یکی از خواست‌هایی است که افزون بر مردم افغانستان، نهادهای حقوق بشری داخلی و بین‌المللی در پی آن هستند.
نماز عید سعید فطر صبح امروز در ارگ، با حضور مقامات عالی‌رتبه طالبان برگزار شد. این مراسم که با سخنرانی‌های مقامات طالبان همراه بود، بر تعامل جهانی، وحدت ملی و بازگشت مهاجران تأکید داشت. به نقل از یک صفحه منتسب به طالبان، نماز عید سعید فطر صبح امروز در ارگ، با حضور ملا عبدالغنی برادر […]
ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان، اعلام کرد که دشمنی با آمریکا ابدی نیست و طالبان به‌دنبال ایجاد روابط اقتصادی و سیاسی متوازن با همه کشورها، از جمله ایالات متحده، است. این اظهارات می‌تواند نشان‌دهنده تغییر رویکرد طالبان در سیاست خارجی باشد. اظهارات اخیر ذبیح‌الله مجاهد، سخنگوی طالبان، درباره پایان دشمنی با آمریکا و تلاش برای ایجاد […]
جامعه اطلاعاتی آمریکا در گزارش سالانه تهدیدهای ۲۰۲۵ اعلام کرده است که طالبان دیگر به‌عنوان تهدیدی فراملی یا منطقه‌ای محسوب نمی‌شود. این موضوع نشان‌دهنده تغییر قابل‌توجهی در ارزیابی تهدیدهای امنیتی منطقه‌ای است، زیرا این گروه پیشتر نقش بی‌ثبات‌کننده‌ای در منطقه و جهان داشت. به نظر می‌رسد کاهش فعالیت‌های فراملی طالبان، تمرکز بر مسائل داخلی افغانستان […]
طالبان در اقدامی هم‌زمان با سفر هیأت آمریکایی به کابل، شعارهای ضد آمریکایی را از دیوارهای سفارت آمریکا پاک کردند. طالبان شعارهای ضد آمریکایی و عبارت «لا اله الا الله محمد رسول الله» را از دیوارهای سفارت آمریکا در کابل پاک کردند. این اقدام روز پنج‌شنبه (۳۰ حوت)، یک روز پیش از ورود هیأت آمریکایی […]
دیدگاه بسته شده است.