نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در ۷ سنبله ۱۴۰۴، دبیر شورای امنیت روسیه در مقاله‌ای منتشرشده در روزنامه دولتی روسیسکایا گازتا اعلام کرد که اقدامات گروه طالبان در زمینه مبارزه با مواد مخدر بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد و تفاوت محسوسی با گذشته نداشته است. او هشدار داد که کاهش تولید تریاک در افغانستان به معنای توقف قاچاق نیست، بلکه […]
در ۷ سنبله ۱۴۰۴، دبیر شورای امنیت روسیه در مقاله‌ای منتشرشده در روزنامه دولتی روسیسکایا گازتا اعلام کرد که اقدامات گروه طالبان در زمینه مبارزه با مواد مخدر بیشتر جنبه تبلیغاتی دارد و تفاوت محسوسی با گذشته نداشته است. او هشدار داد که کاهش تولید تریاک در افغانستان به معنای توقف قاچاق نیست، بلکه مواد صنعتی جدید مانند نیتازین‌ها جایگزین شده‌اند که حتی در مقادیر اندک نیز مرگبار هستند.
روسیه در دوره اول حاکمیت طالبان (۱۳۷۵–۱۳۸۰) از مخالفان سرسخت این گروه بود و از جبهه شمال حمایت می‌کرد. اما از سال ۲۰۱۰، با خروج تدریجی آمریکا از افغانستان، مسکو به‌دلایل امنیتی و نگرانی از گسترش افراط‌گرایی و قاچاق مواد مخدر، ارتباطاتی با طالبان برقرار کرد. پس از سقوط جمهوریت در ۱۴۰۰، این روابط ادامه یافت.
کارشناسان امنیتی معتقدند طالبان با نمایش مبارزه با مواد مخدر به‌دنبال کسب مشروعیت بین‌المللی و امتیازگیری از نهادهای غربی است. در حالی‌که شبکه‌های قاچاق همچنان فعال‌اند و برخی فرماندهان طالبان در شمال افغانستان با باندهای منطقه‌ای همکاری می‌کنند. روسیه نگران است که مسیرهای جدید قاچاق از افغانستان به آسیای مرکزی و اروپا گسترش یابد و تهدیدی پایدار برای امنیت منطقه ایجاد کند.
روز یک‌شنبه، ۲۶ اسد ۱۴۰۴، شماری از باشنده‌گان ولایت کاپیسا گزارش دادند که طالبان همه معلمان و شاگردان مکاتب را مجبور به شرکت در مراسم چهارسالگی حاکمیت‌شان کرده‌اند. این اقدام با تهدید به برکناری و فشار روانی همراه بوده است.
امروز پنجشنبه، ۱۴ آگست ۲۰۲۵، صدها نفر در پایتخت کانادا، اتاوا، در اعتراض به چهارمین سالگرد آپارتاید جنسیتی رژیم طالبان و در حمایت از حق آموزش زنان و دختران افغانستان، راهپیمایی گسترده‌ای برگزار کردند.
بر اساس یافته‌های اداره سیگار، طالبان از کمک‌های خارجی نه تنها برای تأمین نیازهای حکومتی، بلکه به‌عنوان منبعی برای کسب درآمد از مجاری رسمی و غیررسمی بهره‌برداری می‌کند.
مقدمه در ۱۷ اسد ۱۳۷۷، مزارشریف نه‌تنها به خاک و خون کشیده شد، بلکه به نماد مظلومیت، مقاومت و بی‌عدالتی در تاریخ افغانستان بدل گشت. جنایتی که با قتل‌عام هزاران غیرنظامی، تجاوز، شکنجه، ناپدیدسازی و حمله به دیپلمات‌های ایرانی رقم خورد، نه‌تنها مشروعیت طالبان را از منظر حقوق بین‌الملل زیر سؤال برد، بلکه زخم‌هایی عمیق […]