نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
به گزارش شانا به نقل از پایگاه خبری انبیر؛ پروانه جلال مسئول «باشگاه فتنس بانوان شهر» در سرپل که این باشگاه را با هزینه شخصی خود ایجاد کرده است می‌گوید هدفش رشد ورزش و سلامتی بانوان دراین ولایت است. عبدالقادر آشنا، والی سرپل که درافتتاح این باشگاه حضور داشت راهاندازی آن را یک نوید برای […]
به گزارش شانا به نقل از پایگاه خبری انبیر؛ پروانه جلال مسئول «باشگاه فتنس بانوان شهر» در سرپل که این باشگاه را با هزینه شخصی خود ایجاد کرده است می‌گوید هدفش رشد ورزش و سلامتی بانوان دراین ولایت است.
عبدالقادر آشنا، والی سرپل که درافتتاح این باشگاه حضور داشت راهاندازی آن را یک نوید برای بانوان عنوان کرد و از مردم خواست تا برای رشد ورزش اقدام به راهاندازی باشگاه‌های بیش‌تر کنند.
دکتر قدسیه، سرطبیب شفاخانه ولایتی سرپل می‌گوید که راهاندازی این باشگاه گام مثبتی برای سلامتی زنان در این ولایت است .
نبیلا حبیبی، رئیس امور زنان سرپل از حکومت می‌خواهد تا در رشد ورزش بانوان دراین ولایت بیش‌تر تلاش کند.
گفتنی است که این باشگاه، تنها باشگاه ویژه بانوان در ولایت سرپل است. بیش‌تر بانوان در خانه و یا اماکن باز دور از شهر با رعایت حجاب در شرایط نامساعد ورزش می‌کنند.
هرچند یک جمنازیم سربسته برای بانوان در ولایت سرپل توسط ریاست جمهوری در حال ساخت‌وساز است و قرار است به زودی از آن بهره‌برداری شود.
عفو بین‌الملل اعلام کرد سیاست‌های طالبان، زندگی زنان و دختران افغانستان را به یک «کابوس غیرقابل‌تحمل» تبدیل کرده و حقوق انسانی آنان را سیستماتیک نقض می‌کند. این سازمان سکوت جهانی را «هم‌دستی» خواند و خواستار فشار بین‌المللی برای بازگشت زنان به حیات عمومی، کار و دسترسی به خدمات بهداشتی شد.
با بازگشت طالبان و سکوت جهانی، زنان افغانستان از آموزش، اشتغال، درمان و حضور اجتماعی محروم شدند. اجباری شدن برقع در هرات، نماد تازه‌ای از حذف نظام‌مند زنان است. در حکومت پیشین، زنان در سیاست، دادگستری و رسانه نقش فعال داشتند؛ اکنون قربانیان خاموش معامله‌های سیاسی بی‌پاسخ‌اند.
خیابان‌های کابل، پس از چهار سال سلطه طالبان و سرکوب مداوم زنان، شاهد یک «انقلاب شادمانی» بود. هزاران زن و مرد در استقبال از قهرمانان فوتسال، قوانین سخت‌گیرانه تفکیک جنسیتی را به چالش کشیدند و با حضور مختلط و پایکوبی، اراده جمعی برای آزادی‌های سلب‌شده را فریاد زدند.
در حالی که جاپان نخست‌وزیر زن انتخاب می‌کند، میلیون‌ها دختر در افغانستان حتی از حق رفتن به مکتب محروم‌اند. این تضاد، شکاف دردناکی میان پیشرفت و عقب‌ماندگی در آسیا را نشان می‌دهد. سکوت کشورهای همسایه و بی‌عملی جهانی، طالبان را جسورتر کرده و زنان کشور را به قربانیان سیاست‌های افراطی بدل ساخته است.
دیدگاه بسته شده است.