نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
بانو فره مصطفوی، فعال مدنی و حقوقی زنان افغانستان، در نشست سوم سالانه زنان افغانستان در مادرید و در پنل «صدای ما را بشنوید» سخن گفت.
او با اشاره به سلب حقوق اساسی زنان پس از بازگشت طالبان، بر اهمیت ایجاد پل ارتباطی میان زنان داخل و خارج کشور تأکید کرد. حضور وی در این نشست بهعنوان یکی از چهرههای شناختهشده مهاجر، اهمیت ویژهای داشت زیرا تجربه و صدای زنان افغانستان را در سطح جهانی بازتاب داد.
فره مصطفوی در سخنان خود بیان کرد که زنان افغانستان پس از بازگشت طالبان از حقوق اساسی همچون تحصیل در همه مقاطع آموزشی، کار در بسیاری از بخشها، حضور در فضاهای عمومی و مشارکت سیاسی محروم شدهاند.
بانو مصطفوی افزود که این محرومیتها نهتنها حقوق بشری و انسانی زنان را نقض کرده، بلکه آنان را ناگزیر به پذیرش فشارهای اجتماعی و فرهنگی کرده است.
وی توضیح داد که زنان داخل افغانستان در شرایط کنونی اغلب به فعالیتهای مخفیانه در حوزه آموزش، فرهنگ، رسانه و حقوق بشر روی آوردهاند. در مقابل، نسل مهاجر زنان در خارج از کشور مسئولیت فعالیتهای مدنی، رسانهای و حقوق بشری را بر عهده گرفته تا صدای زنان داخل افغانستان را به سطح جهانی برسانند.
مصطفوی همچنین به شکاف نسلی میان زنان داخل و خارج کشور اشاره کرد؛ شکافی که ناشی از تفاوت شرایط و امکانات است. او تأکید کرد که تلاشها باید بر یافتن راهی برای انسجام و هماهنگی میان دو نسل متمرکز شود تا فعالیتها یکپارچه و مؤثر پیش برود و جامعه جهانی ناگزیر به شنیدن صدای آنان شود.
راهکارهای پیشنهادی بانو فره مصطفوی برای انسجام شامل ایجاد شبکههای امن دیجیتال با رمزنگاری و ناشناسی برای ارتباط زنان داخل و خارج، هماهنگی هدفها از طریق تعریف پروژههای کوتاهمدت و بلندمدت در حوزه آموزش، سلامت و حقوق انسانی، و تقویت تبادل تجربه و مهارت از طریق کارگاههای آنلاین و نیمهآفلاین عنوان شد.
این اقدامات میتواند زمینه انتقال دانش و مهارت از زنان خارج به داخل کشور را فراهم کند، بدون آنکه امنیت آنان به خطر بیفتد.
سخنان بانو فره مصطفوی در نشست سوم سالانه زنان افغانستان در مادرید نشان داد که با وجود فشارها و محدودیتهای شدید، زنان افغانستان همچنان در تلاشاند تا با ایجاد راهکارهای عملی، شکاف میان نسلهای داخل و خارج کشور را کاهش دهند و صدای مشترک و هماهنگ خود را به گوش جهانیان برسانند.
حضور او در این نشست، نمادی از پیوند میان تجربه زنان مهاجر و مقاومت زنان داخل کشور بود؛ پیوندی که میتواند مسیر تازهای برای انسجام و اثرگذاری بیشتر فعالیتهای مدنی زنان افغانستان بگشاید.
مرکز حقوق و انکشاف زنان افغانستان اعلام کرد که پس از سالها فعالیت و مبارزه، همکاری رسمی خود را با حرکت فکری افغانها آغاز کرده است. این اتحاد بهعنوان اقدامی تاریخی در راستای دفاع از حقوق انسانی، مدنی، اجتماعی، اقتصادی و سیاسی زنان افغان معرفی شد و هدف آن ایجاد افغانستانی برابر، آگاه و توانمند در رقابت جهانی عنوان گردید.
پتونی تایشمن، وضعیت زنان افغانستان زیر سایه طالبان را «آپارتاید جنسیتی» خواند و به آلمان مسئولیت تاریخیاش را یادآور شد. او خواستار اصلاح فوری پروگرام پذیرش شد تا جان متقاضیان در خطر دیپورت در پاکستان حفظ شود. تایشمن تأکید کرد آلمان باید با به رسمیت شناختن آپارتاید، رهبری کند و مانع ناپدید شدن یک نسل کامل از زنان افغان گردد.
با آغاز کمپاین جهانی ۱۶ روزه مبارزه برای محو خشونت علیه زنان، جنبش بانوان کابل خراسان نوین خشونت و تبعیض علیه بانوان را محکوم کرد و بر ضرورت حضور آزاد، مصون و توانمند زنان در جامعه تأکید کرد. این جنبش یادآور شد که محدودیتها و قوانین موجود فعالیت زنان را با چالش مواجه میکند و همه شهروندان باید در برابر بیعدالتی بایستند.
در روزهای ۱۶ تا ۱۸ میزان ۱۴۰۴، شهر مادرید اسپانیا میزبان دادگاهی نمادین خواهد بود که هدف آن بررسی جنایات صورتگرفته علیه زنان افغانستان در دوره حاکمیت طالبان است. این دادگاه مردمی، با حضور چهرههای حقوقی، قضایی و مدنی از کشورهای مختلف، تلاش دارد تا صدای زنان افغانستان را به عرصه عمومی جهانی برساند و مستنداتی برای پیگیری بینالمللی فراهم کند. برگزارکنندگان این دادگاه اعلام کردهاند که این نشست، نه جایگزین دادگاههای رسمی، بلکه مکملی برای آنهاست؛ ابزاری برای مقاومت مدنی، دادخواهی و ثبت حقیقت در شرایطی که نهادهای رسمی داخلی از پاسخگویی ناتوان یا بیارادهاند.