نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
در رویدادی تکاندهنده، افراد مسلح ناشناس شب سهشنبه، اول میزان، سه عضو یک خانواده را در روستای دیوالی ولسوالی بلخ ولایت بلخ در بستر خواب تیرباران کردند. قربانیان شامل یک مرد ۵۹ ساله، همسر ۵۰ سالهاش و پسر نوجوانشان بودند. این حادثه در سکوت خبری مسئولان محلی طالبان رخ داده و نگرانیها درباره امنیت غیرنظامیان و نظامیان پیشین را افزایش داده است.
قدرتالله، مرد ۵۹ ساله، همراه با همسر و پسر ۱۵ سالهاش در بسترهایشان هدف گلوله قرار گرفتهاند. تصاویر نشان میدهد که گلولهها مستقیماً به سینه قربانیان اصابت کرده و هیچ نشانهای از مقاومت یا درگیری در محل دیده نمیشود. این قتل شبانه، با شیوهای هدفمند و بیرحمانه، موجی از شوک و اندوه را در میان ساکنان منطقه برانگیخته است.
یک منبع نزدیک به خانواده قربانیان گفته است که قدرتالله پیش از سال ۲۰۰۱ بهعنوان سرباز در یک واحد نظامی وابسته به حزب جمعیت اسلامی فعالیت میکرد، اما در دو دهه گذشته تنها به کشاورزی مشغول بوده و هیچگونه فعالیت سیاسی یا نظامی نداشته است. این سابقه، گمانهزنیها درباره انگیزههای احتمالی پشت این قتل را تقویت کرده است.
مسئولان محلی طالبان تاکنون درباره چگونگی این حادثه و عاملان آن اظهار نظر نکردهاند. سکوت آنها در برابر چنین رویدادهایی، بهویژه در مناطقی که سابقه حضور نظامیان پیشین وجود دارد، نگرانیها را درباره افزایش موارد قتل، ناپدیدسازی، تهدید و آزار فعالان سیاسی و نظامیان سابق پس از بازگشت طالبان به قدرت در سال ۲۰۲۱ تشدید کرده است.
قتل شبانه اعضای یک خانواده بیدفاع در بلخ، بار دیگر توجهها را به وضعیت امنیتی شکننده در افغانستان جلب کرده است. در غیاب پاسخگویی و شفافیت از سوی مسئولان محلی، خانوادههای بسیاری که پیشینه نظامی یا سیاسی دارند، با ترس و بیاعتمادی روزگار میگذرانند. این حادثه، نهتنها یک تراژدی انسانی، بلکه نمادی از فضای بیثبات و تهدیدآمیز پس از بازگشت طالبان به قدرت است.
فلکناز، جوان رنگمال هلمندی، پس از بازداشت توسط استخبارات طالبان و تحمل شکنجههای شدید در زندان جان باخت. خانوادهاش میگویند او هیچ بیماری نداشت و عمداً زیر شکنجه کشته شد. طالبان مدعی حمله قلبیاند، اما تصاویر جسد آثار شکنجه را نشان میدهد. این رویداد نمونهای دیگر از نقض حقوق بشر و مصونیت از مجازات در افغانستان است.
ص. احمدی سالی پر از رنج و بیکاری را پشت سر گذاشت، اما در واپسین روزهای آن با میزبانی مهمانانی از هند، فرانسه-کانادا و ایران، معنای تازهای از دوستی و همدلی را تجربه کرد. شبهای پرگفتوگو، شعر، موسیقی و رفاقت، تلخی روزگار را به امید بدل ساخت و تصویری از انسانیت فراتر از مرزها به یادگار گذاشت.
زن ۳۲ ساله در آقچه جوزجان قربانی قتل ناموسی شد؛ برادرش با سلاح چرهای او را کشت و طالبان انگیزه را «ناموسی» اعلام کردند. این رویداد نمونهای از خشونت ساختاری علیه زنان است؛ پدیدهای که ریشه در مردسالاری، عرفهای قبیلهای و ضعف قانون دارد و با سیاستهای طالبان بیش از پیش تشدید میشود.
پژوهش تازه در بریتانیا نشان داد زنستیزی خشونت خانگی را به افراطگرایی پیوند میدهد. در افغانستان تحت طالبان، این چرخه به سیاست رسمی بدل شده؛ زنان از آموزش، کار و حقوق اساسی محروماند و خشونت سیستماتیک زندگیشان را رقتبار ساخته است.
دیدگاه بسته شده است.