نام کاربری یا نشانی ایمیل
رمز عبور
مرا به خاطر بسپار
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در گزارش دیروز سهشنبه ۷ جوزا خود، گفته است: از هر پنج کودک در افغانستان، دو کودک از مکتب محروم هستند. این گزارش یونیسف، به بررسی میزان دسترسی کودکان به مراقبتهای پزشکی، آموزشی، تغذیه و امنیت آنان در ۱۷۶ کشور جهان پرداخته است و همچنین مواردی چون […]
صندوق حمایت از کودکان سازمان ملل متحد (یونیسف) در گزارش دیروز سهشنبه ۷ جوزا خود، گفته است: از هر پنج کودک در افغانستان، دو کودک از مکتب محروم هستند.
این گزارش یونیسف، به بررسی میزان دسترسی کودکان به مراقبتهای پزشکی، آموزشی، تغذیه و امنیت آنان در ۱۷۶ کشور جهان پرداخته است و همچنین مواردی چون کودکان کار، ازدواج زیر سن، کودکان بیجاشده بر اثر جنگ و کشتار را شامل میشود.
بر اساس این گزارش، افغانستان جایگاه ۱۵۷ را در بین سایر کشورها به خود اختصاص داده است.
در گزارش آمده است که میزان مرگومیر در کودکان زیر پنج سال به ۶.۷۹ درصد، کودکانی که از رشد بازماندهاند به ۴۰.۹ درصد، کودکانی که از مکتب بازماندهاند به ۴۱.۹ درصد و کودکان کارگر به ۲۹.۴ درصد میرسد که به عنوان چالش اصلی درباره زندگی کودکان در سراسر افغانستان به حساب میآیند.
بر اساس گزارش یونیسف ۸۸ درصد از کودکان بین سنین ۶ تا ۲۴ ماه روزانه به درستی تغذیه نمیشوند.
این گزارش افزوده است که ۱۵ درصد کودکان در افغانستان در نتیجه جنگ و درگیری مجبور به ترک محل سکونت خود شده و بسیاری از آنان از آموزش و پرورش محروم ماندهاند و طی سالهای پسین، مکاتب، استادان و دانشآموزان همواره آماج حملات بودهاند.
یونیسف میافزاید که در ۵ ماه اول سال ۲۰۱۸ میلادی ۸۷۰ حمله، تهدید یا ترساندن دانشآموزان، امکانات یا کارکنان و یا درگیری در محیط مکاتب توسط حکومت به ثبت رسیده است.
به گفته این گزارش در حال حاضر تقربیاً ۱۰۰۰ مکتب توسط گروههای مسلح غیرمسئول، نیروهای امنیتی افغانستان و یا نیروهای بینالمللی تخریب، ویران و اشغال شده است و یا به علت جنگ و درگیری بسته شده است.
یازدهم اکتوبر، روز جهانی دختر است؛ روزی برای تجلیل از امید، آموزش و توانمندی. اما در افغانستان، این روز به نمادی از محرومیت، سکوت و مقاومت بدل شده است. میلیونها دختر پشت درهای بستهی مکاتب و دانشگاهها، از ابتداییترین حقوق انسانی خود محروماند نه بهدلیل جنگ، بلکه بهدلیل سیاستی که از آگاهی میترسد. در سرزمینی […]
یونیسف و یونسکو در گزارشی تازه هشدار دادهاند که میلیونها کودک افغانستانی با وجود حضور در مکتب، مهارتهای پایهای خواندن و نوشتن را یاد نمیگیرند. این بحران آموزشی، ناشی از کمبود آموزگار، ضعف زیرساختها و محدودیتهای آموزشی است و نسل آینده افغانستان را با خطر محرومیت از تحصیل و فرصتهای شغلی روبهرو کرده است. کارشناسان آن را یک «فقر یادگیری» گسترده میدانند.
در میان بحرانهای فزاینده آموزشی و اجتماعی در کشور، توقف فعالیت کتابخانههای سیار چهارمغز در کابل، نه تنها یک خبر ناراحتکننده، بلکه نشانهای از عقبنشینی تدریجی امیدهایی است که در دل کودکان این سرزمین جوانه زده بود. این پروژه که از سال ۲۰۱۸ با هدف ترویج تفکر انتقادی، تشویق به مطالعه و فراهمسازی دسترسی برابر به منابع آموزشی آغاز شده بود، حالا بهدلیل «محدودیتها» و «چالشهای عملیاتی» متوقف شده است؛ تصمیمی که از سوی تیم چهارمغز و فرشته کریم، فعال حقوق کودک، در اطلاعیهای رسمی اعلام شد.
در ولسوالی سانچارک ولایت سرپل، یک پسر جوان به نام احمدوکیل روز جمعه ۱۱ میزان، بهاتهام ارتباط تلفنی با دختری نامزددار، توسط برادر دختر با ضربات چاقو در بازار مرکزی این ولسوالی به قتل رسید. منابع محلی میگویند که این ارتباط صرفاً در حد تماسهای تلفنی بوده، اما خانواده دختر آن را «نقض شرافت» تلقی کردهاند. ضارب پس از ارتکاب قتل بدون هیچ ممانعتی از محل گریخته و تاکنون بازداشت نشده است. این حادثه بار دیگر توجهها را به موج روبهافزایش قتلهای ناموسی در افغانستان و سکوت نهادهای قضایی و امنیتی تحت حاکمیت طالبان جلب کرده است.
دیدگاه بسته شده است.