تداوم فشار طالبان بر شیعیان هزاره؛ «از بازداشت عالمان دینی تا حمایت از کوچی‌های مسلح»
از زمان تسلط طالبان بر افغانستان، فشارهای سیاسی، اقتصادی و فرهنگی بر شیعیان هزاره در این کشور ادامه داشته است و نیروهای این گروه به بهانه‌های مختلف به «بازداشت خودسرانه»، «کشتار انتقامجویانه» و «کوچ اجباری» آنها، اقدام کرده‌اند و از حملات و ادعاهای کوچی‌ها علیه آنها، حمایت کرده است.
به گزارش شانا به نقل از شفقنا؛ در تداوم فشار طالبان بر شیعیان هزاره در ولایت دایکندی در مرکز افغانستان، نیروهای استخبارات این گروه یک عالم دینی را از شهر نیلی، مرکز این ولایت، بازداشت کرده‌اند.
منابع محلی به شفقنا گفته‌اند که این عالم دینی از ساکنان ولسوالی «کیتی» ولایت دایکندی است و توسط مقامات محلی طالبان به مرکز این ولایت دعوت شده بود.
به گفته این منابع، این عالم دینی حدود چهار روز پیش از بازار شهر نیلی، مرکز ولایت دایکندی، توسط نیروهای استخبارات طالبان بازداشت شده است و هنوز در زندان این گروه بسر میبرد.
این منابع می‌گویند که طالبان هنوز در مورد دلایل بازداشت این عالم دینی، توضیحاتی ارائه نکرده‌اند و نگفته‌اند که او را به چه دلیلی بازداشت کرده‌اند.
یک منبع از ولسوالی کیتی ولایت دایکندی به خبرنگار شفقنا گفت که گروه طالبان در دهه محرم از عالمان دینی در ولسوالی کیتی خواسته بودند که در سخنرانی‌های خود، نیروهای کشته شده طالبان را «شهید» خطاب کنند و از جنگ آنها در بیست سال اخیر در برابر نیروهای امنیتی پیشین افغانستان و نیروهای آمریکایی و ناتو «ستایش» کنند.
این منبع گفت که این عالمی دینی نیز در پیوند به این موضوع بازداشت شده است و به احتمال زیاد «مخبران» طالبان به آنها اطلاع داده‌اند که او از نیروهای این گروه در سخنرانی‌های خود، ستایش نکرده است.
این اولین بار است که یک عالم دینی به جرم ستایش نکردن از نیروهای طالبان، در ولایت دایکندی بازداشت می‌شود، اما پیش از این موارد زیادی از بازداشت‌های خودسرانه این گروه در این ولایت، گزارش شده بود.
حمایت از کوچی‌های مسلح
از زمان تسلط طالبان در افغانستان، کوچی‌های مسلح بارها بر مناطق مختلف محل سکونت شیعیان هزاره، حمله کرده‌اند و ادعای مالکیت زمین‌های پدری آنها را مطرح کرده‌اند.
در تازه‌ترین مورد، کوچی‌های مسلح تاکنون دوبار در سه روز گذشته بر ساکنان روستاهای «برکر»، «آب زوار علی» و «دند آب» ولسوالی «میرامور» ولایت دایکندی حمله کرده‌اند.
منابع محلی می گویند که در حملات کوچی‌ها، یک نفر از ساکنان این منطقه شیعه‌نشین کشته شده و یک نفر دیگر، زخمی شده است.
بر اساس گزارش منابع محلی، فرد کشته شده از ساکنان روستای «برکر» ولسوالی میرامور ولایت دایکندی بوده است و در ابتدا توسط کوچی‌های مسلح به ضرب چاقو زخمی شده بود و سپس با شلیک گلوله، کشته شده است.
منابع محلی می گویند که شیعیان هزاره برای پایان دادند به درگیری ها، خواستار گفتگو با کوچی‌های مسلح شده‌اند، اما کوچی‌ها بر هیأت مردمی، تیر اندازی کرده‌اند که در نتیجه آن یک نفر از آنها زخمی شده است.
مقامات محلی طالبان تاکنون در این مورد اظهار نظر نکرده‌اند، اما فیصله‌های گذشته آنها در چنین مواردی، همواره به نفع طالبان بوده است.
پیش از این در ولسوالی سنگ تخت و بندر ولایت دایکندی، در دو مورد کوچی‌ها از ساکنان دو روستا خواستار خون بهای دو مردی شده بودند که حدود ۲۰ تا ۳۰ سال قبل کشته شده بودند.
کوچی‌ها ادعا کرده بوند که این مردان توسط ساکنان روستاهای «چهارقول میری» و «سیاه چوب» ولسوالی سنگ تخت و بندر، در دو تا سه دهه قبل، کشته‌اند.
ولسوال طالبان برای این ولسوالی بدون ارجاع این ادعاها به دادگاه، در یک مورد ساکنان محل را به دو میلیون و ۵۰۰ هزار افغانی و در مورد دیگر به یک میلیون افغانی خون بها، جریمه کرده بودند.
ساکنان محل، فیصله‌های مسئولان محلی طالبان را «ناعادلانه» می‌خوانند و می‌گویند که آنها از کوچی‌های مسلح در برابر ساکنان اصلی ولایت دایکندی، «حمایت» می‌کنند.
گروه طالبان همچنین پیش از این بارها ساکنان ولایت دایکندی در ولسوالی‌های کجران، کیتی، ناوه میش، خدیر و سنگ تخت و بندر را به اتهام داشتن اسلحه، بازداشت و شکنجه کرده‌اند، اما در مقابل، کوچی‌ها به صورت آزدانه اسلحه حمل می‌کنند و بر مردم محل حمله و تیر اندازی می‌کنند.
پیشینه نزاع کوچی‌ها با شیعیان هزاره
کوچی‌های پشتون همه ساله بر مناطق محل سکونت شیعیان هزاره در بخش‌های مختلف افغانستان هجوم می‌آورند؛ اما آنها بیشتر به شماری از ولسوالی‌های ولایت غزنی و ولسوالی‌های حصه اول و دوم بهسود ولایت میدان وردک، و شماری از ولسوالی‌های ولایت دایکندی، هجوم آورده‌اند.
با هجوم کوچی‌ها، مردم محل به دفاع از خود برخاسته و مانع تصرف زمین‌های زراعتی و تخریب محصولات زراعتی شان توسط کوچی‌ها شده‌اند.
در درگیری‌های که بر سر این مسئله به وجود آمده است، شمار زیادی از هزاره‌ها نیز هنگام دفاع از خانه و زمین خود، کشته شده‌اند، اما کوچی‌ها هیچگاه از سوی حاکمان افغانستان مجبور به پرداخت خون‌بها و غرامت به هزاره‌ها، نشده‌اند.
با تسلط طالبان بر افغانستان، کوچی‌ها از تعصب قومی و قبیله‌ای مسئولان طالبان نفع برده و شکایت‌های واهی علیه شیعیان هزاره ترتیب می‌کنند.
مسئولان محلی طالبان بدون اینکه اینگونه شکایات و قضایا را به محاکم و ارگان‌های عدلی و قضائی راجع کنند، به صورت خودسرانه مردم محل را بازداشت، شکنجه و مجبور به پرداخت جریمه‌های سنگین می‌کنند.
